We zijn aan het 'Plantificeren'.

Gisteravond moest ik wat wegbrengen met de auto. Eenmaal in de auto had ik de radio aan op NPO Radio 1 en luisterde even naar het radioprogramma 'Mangiare!'. Hierin praat Petra Possel met haar gasten over koken, eten en het culinaire leven. Ze was in gesprek met Janneke Vreugdenhil en het gesprek ging over haar nieuwe boek 'We love groente'. Janneke liet hierbij het woord 'Plantificeren' een paar keer vallen. Wat ze er mee bedoelde is eigenlijk alles wat we nu met de transitie van dierlijke naar plantaardige eiwitten bestempelen. Een product / gerecht / maaltijd / dieet dat dierlijke eiwitten bevatten omzetten in een plantaardige versie. Dus sojamelk is geplantificeerde koeienmelk. Maar ook (vaker) vegan eten is je dieet plantificeren. Iets wat een trend aan het worden is de laatste paar jaren.

Tja, dacht ik toen gelijk, dat klopt wel. Dat gaat eigenlijk bij mij thuis ook net zo. We zijn ook steeds meer plantaardig voedsel gaan eten, dus aan het plantificeren. Mijn vrouw was nooit echt dol op vlees. Ze at het wel maar het grootste deel van haar vlees schoof dan door naar mijn bordje. En ik als echte 'vleesetende' man maakte daar natuurlijk geen bezwaar tegen. Kom maar op… 

Het is inmiddels al weer een hele tijd geleden dat mijn oudste dochter aangaf dat ze vegan geworden is. Zo'n grote schok gaf dat in ons gezin niet. We hadden het min of meer al aan zien komen. Vroeger was ze dol op  bijvoorbeeld haring en op een gegeven moment wilde ze dat niet meer, onder het mom van die graatjes of haartjes (zoals ze dat zei) vond ze niet lekker. Ook haar vlees liet ze meer en meer staan of sloeg ze af. Melk was ook niet echt lekker en op een gegeven moment kwam ze met Sojamelk thuis, gewoon om het uit te proberen. En ga zo maar door. Dus was het niet echt vreemd toen ze schoorvoetend aangaf Vegan te zijn. Het ging haar niet zo zeer om die 'zielige' diertjes, maar meer om hoe onze voedingsindustrie ons voedsel manipuleert en er van allerlei E-nummers bij stop, geur en smaakversterkers. Ga maar eens kijken naar programma's als Keuringsdienst van Waarde. En waar ze moeite mee had was dat wij als ouders altijd voor haar moesten bepalen en zij geen zeggenschap dacht te hebben. En het enige waar ze dan wel zeggenschap over had (heeft) is haar lichaam, wat ze wel of niet tot zich neemt. Ze wil een gezond leven en vind dat helemaal in het Vegan zijn. Mijn vrouw is daar inmiddels in meegegaan en  beide voelen ze zich gelukkig in een Vegan lifestyle. Mijn  zegen hebben ze.

Maar goed, ik (als carnivoor) merk wel dat ik thuis het laatste jaar ook meer aan het plantificeren ben. Want gevolg is wel dat er voor mij ook vaker plantaardige maaltijden op tafel staan. Wat ook best lekker is…