Weggegooid geld.

Zonde, zonde. Waarom ben ik altijd zo eigenwijs? Nou ja eigenwijs, ik had gewoon mijn zinnen gezet op sushi. Voor de derde keer gingen we sushi eten en ik had natuurlijk eerst even “het laatste tafeltje” gecheckt. Helaas, geen sushi in de aanbieding. Zo’n onbedwingbare zin in sushi. Je kent dat vast wel, soms heb je toch ook opeens zin in een haring ofzo? Nu hadden we nog gespaard geld over van vorig jaar. Oud dus en dan moet het toch eens op, stel je voor dat het bederft. Dus al onze potjes overhoop gehaald en daar hadden we mooi bij elkaar geteld het bedrag van 60,- eurie. Precies genoeg om de sushi van te betalen, waar je dan de deksel van op je neus krijgt. Duur hé, eigenlijk die sushi? Goed we hadden dat er voor over. Dan ga je er ook vanuit dat het goed is, zoals het daar altijd goed was.

We besloten om naar onze favo sushitent te gaan die zich buiten de stad bevind en warempel, we kregen hetzelfde tafeltje als die twee keer daarvoor. In de hoek, dit waarschijnlijk omdat mijn dierbare Snoopy ook mee was. Maakte mij niet uit, waar we zaten. Lekker rustig was het wel.

Het is zo’n ‘all you can eat’ concept en wij namen het drinken er bij in, want één wijntje kostte wel 3,50 euro. Voor dat geld koop ik een hele fles en dan heb ik er ook nog een liters fles voor. Dus alles in één concept, daar gingen we voor. De eerste ronde ging prima, bij de tweede ging het al mis. Verkeerde gerechten, overigens wel lekker. Wij maakten er geen probleem van. De derde ronde, ja, daar ging het écht mis. Wie wil er nu zure biefstukpuntjes.