De volgende dag bleef de politie zoeken naar Job. Agenten waren al bij de ouders thuis geweest.

De vader en moeder keken een beetje sip en zaten elkaar de schuld te geven dat Job weggelopen was.

“jij ook altijd met je slaan,” schreeuwde moeder.

“Alsof jij dat zo erg vond, je zei er nooit iets van, had nooit belangstelling voor die jongen.”

Agenten keken van de één naar de ander en begrepen dat Job geen prettig leven had gehad. Ze begrepen ook waarom de jongen weggelopen was.

Loading full article...

Dat zat er al drie verhalen geleden in ;-)
Mooi die gedachte van Job.
Waardig einde van de verhalenserie !!
Een onverwacht einde, maar Job heeft wel de rust gevonden die hij zocht! 
Bijzonder eind. O, nee, pardon, bijzonder begin natuurlijk, van het nieuwe leven van Job.
We beginnen steeds opnieuw denk ik, eigenlijk iedere dag.
Maar een kind moet wel kansen hebben, toch?
Een mooi en waardig einde!
Erg mooi einde, maar ook een beetje zielig.
Ja, eigenlijk wel, dat een kind soms zo alleen kan komen te staan
Een bijzonder verhaal is het geworden al met al en een einde waarin Job uiteindelijk toch heeft gekregen waar hij recht op had.
Mooi!
Een kind heeft recht op een mooi leven. Ben ik met je eens.
Droevig en toch mooi.
Ach de dood is droevig, maar voor wie?
Een zus lag op sterven en zei: ik ben benieuwd wat ik daar ga doen :-)
Prachtig einde fijn dat de wolf bleef!
Ja, wolven horen erbij :-) wolfshonden ook
Wat een mooi einde.
Dank je wel. Na de regen kwam de zonneschijn
Droevig en tegelijk prachtig einde, dank!
Ik dacht, waar moet hij anders heen?
Ouders was geen optie en een kindertehuis wilde ik hem niet aan doen
Een mooi slot. Hoopvol, met toch een droevig randje
Was een droevig verhaal, maar nu voor de jongen niet meer gelukkig