Introductie
Oost-Europa is een verzameling landen op het continent van Europa met vele categorieën, waarvan vele fysiek van vorm zijn en andere, die meer politiek zijn. Het woord wordt vaak gebruikt om te verwijzen naar Europese naties met (voorheen) communistische regeringen.

Hun inwoners identificeren zich niet altijd als Oost-Europeanen, en zo velen beschouwen de uitdrukking als denigrerend. De meeste landen worden liever geassocieerd met andere groeperingen, zoals Duitsland in Centraal-Europa, Zweden in Noord-Europa, of Griekenland en Italië in Zuid-Europa.

Welke landen zijn er in Oost-Europa?
Oost-Europa wordt door de afdeling Statistiek van de Verenigde Naties gedefinieerd als:

Roemenië
Rusland
Slowakije
Tsjechië
Hongarije
Moldavië
Oekraïne
Polen
Wit-Rusland
Bulgarije

Oorsprong van de term Oost-Europa
Het begin als een zin is vrij recent. Europa werd tientallen jaren langs een Noord-Zuid as gesplitst. Met veel gemeenschappelijkheid in de zuidelijke mediterrane republieken, evenals de noordelijke Atlantische Oceaan en aan de Oostzee grenzende staten. De zin werd uitgevonden in de 18e en 19e eeuw om een regio te beschrijven die financieel achterbleef terwijl de rest van Europa achterbleef. Het werd gezien als een plek waar lijfeigenschap en autocratische overheidsinstanties bleven lang nadat deze ideeën op het platteland waren vervaagd. Toch was het altijd een wazig concept en veel landen in de regio voldeden niet aan het stereotype.

Veel delen van Oost-Europa hebben verbindingen met zowel het oosten als het westen.

Aardrijkskunde van Oost-Europa
Oost-Europa wordt doorgaans verondersteld in het noorden te worden begrensd door de Oostzee en de Barents-zeeën; in het zuiden door de Adriatische, Zwarte en Kaspische zeeën en de Kaukasus; en in het oosten door het Kaukasusgebergte.

Het westelijke deel van de regio bestaat voornamelijk uit gletsjervlaktes. Bergen en hooglanden verbonden met de Alpenketen overheersen het westelijke centrale deel, met riviersystemen en geologische bekkens afgewisseld tussen de heuvels. De oostelijke helft is bedekt met een enorm, over het algemeen vlak, stabiel geologisch plateau.

Oost-Europese landen hadden een relatie met de oostelijke landen in de wereld.
Aangezien alle naties sterk getroffen waren door het rooms-katholicisme of de reformatie en sterke historische en politieke banden hadden met Duitsland, Italië, Frankrijk of Scandinavië, hadden verschillende ook relaties met het Oosten. Eeuwenlang stond Rusland onder Mongoolse heerschappij en nam zijn politieke en sociale gebruiken op zich. Het Ottomaanse Rijk en de Islam hadden een enorm effect verder naar het zuiden. De Turken regeerden op een gegeven moment over de Balkanstaten, evenals Hongarije en Roemenië.

Oost-Europa en de westerse wereld
Neoconservatieve Amerikanen hebben de goedkeurende zin „Nieuw Europa” uitgevonden om voormalige Oost-Bloc-landen te karakteriseren die het antagonisme van West-Europa tegen de Amerikaanse politiek afwijzen.

Conclusie
Als cultureel en etnisch idee beschouwde het negentiende-eeuwse Pruisische nationalisme Oost-Europa als identiek aan „Slavisch Europa”, in tegenstelling tot Germaans (West) Europa. Tijdens de jaren voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog werd deze visie versterkt en werd het vaak gebruikt in racistische retoriek om de oosterse/Slavische beschaving te definiëren als achterstevoren en ondergeschikt aan de West-Germaanse cultuur, taal en tradities. Oost-Europa zou daarna verwijzen naar de fictieve grens die grotendeels Duitse en voornamelijk Slavische gebieden scheidde. Als gevolg van de wereldoorlogen, evenals andere uitzettingen en genocides, is de scheidslijn in de loop van de tijd gevarieerd.

#paasneurope #i #russianbloc #landen #geschiedenis #oorsprongvanterm #watisasternerupe #opwelkemanier #irope