Welkom in mijn huis vol rommel! Al mijn hele leven heb ik veel spullen. Ik krijg vaak iets, ik ben gek op goedkope koopjes, ik leef me soms uit op AliExpress, bij Action en Bigbazar, ik "verzamel" altijd van alles... kortom: ik heb VEEL! En nu we sinds kort verhuisd zijn én met een grote verbouwing bezig zijn, staat alles steeds in de weg. De hele dag, elke keer weer, verplaatsen we spullen van de ene naar de andere ruimte. En ik ruim echt elke dag van alles op, maar het is gewoon té veel.

Al jaren lees ik ook allerlei "zelfhulp boeken" en kan ik helemaal blij worden van plaatjes van mooi gestylde en opgeruimde huizen en kamers. Op Facebook ben ik lid van groepen zoals "minimaliseren", "FLYlady" en "huishouden op rolletjes". Ik vind het heerlijk om te lezen hoe anderen hun troep georganiseerd krijgen en langzaam maar zeker een opgeruimd huis hebben. Hoe iedereen begint met babysteps of mensen die de héle dag lopen te poetsen. Die hun tegels buiten nog stofzuigen. 

Zo ben ik niet. Hahaha, nooit geweest ook. Als kind was mijn slaapkamer altijd al een rommel. Ik verzamelde stenen, schelpen, fossielen, postzegels, snoepjes, knutselspullen, foto's, stickers en vast nog veel meer. De stickerverzameling heb ik nog, in een mooie doos op zolder. De postzegelverzameling ook. Een paar mooi fossielen ook en eeen bakje met schelpen heb ik ook nog. De fotoalbums staan in een kast. Samen met de fotoalbums van mijn opa en oma en ook nog een paar van mijn moeder. De snoepjes zullen inmiddels wel zijn opgegeten.  

Mijn spullen in huis zijn fijn. Aan de meeste spullen zit een verhaal. Zoals het Le Creuset fluitketeltje op de kachel. Dat hebben we gekocht van onze gastvrouw toen we een weekend weg waren. Of de midwinterhoorn die een van mijn opa's zelf heeft gemaakt (Net zoals mijn wieg, een kindertafel en klepbankje, de schildering op de garagedeur en beeldjes van hout die door mijn opa's zijn gemaakt). Of mijn mooie buffetkast. Die was vroeger mijn commode, toen ik baby was. En daarna stond hij jaren bij opa en oma in de kamer. Opa heeft mooie figuurtjes in de raampjes gegraveerd. (zie de ronde foto bovenaan). Net zoals de klok uit hun huis, die tikt nu in ons huis.

Maar ook het blikje met meer dan 100 pasfoto's van familie en vrienden. Of een klein sleutelhangertje als aandenken van een vakantie. De gehaakte onderzetters die de oma van mijn eerste vriendje aan me gaf (Dankjewel oma Lassie!) De kristallen glazen uit Tsjechië die niemand mag gebruiken omdat ik bang ben dat ze kapot gaan. De mooie fotokerstkaartjes die je elk jaar krijgt. Een mooi boek (Nou ja, 50 mooie boeken... euh... ok, 200 dan). Oude brilletjes van mijn overgrootmoeder. Mooie ringetjes en armbandjes en kettinkjes (die ik bijna nooit draag). Mooie tekeningen en knutsels...

Loading full article...