Mijn oudste kinderen waren nog maar net een peutertje toen mijn ex-man hen begon te mishandelen. Hij deed dit fysiek maar ook geestelijk en wel op een zodanig achterbakse manier dat ik er pas na drie jaar per ongeluk achterkwam.

Tijdens het opruimen van de zolder hield mijn oudste zoontje (toen 5 jaar) een geplastificeerde gordijnveer in zijn handjes. Uit het niets zegt hij: “het doen pijn wanneer je hier iemand mee slaat”. Bestraffend kijk ik naar mijn andere zoontje (toen 4 jaar), maar in plaats van een schuldbewust snoetje zie ik herkenning in zijn ogen. Wanneer hij dan ook nog beamend jaknikt, voel ik dat er iets goed mis moet zijn. Na even aandringen komt uiteindelijk het hoge woord eruit: “papa heeft hiermee geslagen”.


Er staat angst te lezen op de gezichtjes van de kinderen. Terwijl ik hen bij me op schoot pak en hen gerust stel komen er nog meer strafwerktuigen voor de dag: een badslipper, een kleerhanger, een riem en dergelijke. Ik ben verbijsterd, hoe kon dit gebeuren? Mijn ex en ik waren al drie jaar uit elkaar en hij kwam af en toe bij de kinderen op bezoek.

Loading full article...