What the hell is wrong with me?
What is wrong with me? I'm not myself, and I have no idea what it's up to. PMS you can rule out. It looks a hell of a midlife crisis. And I actually thought “if” I had already had it. Would it be the blow I'd get if I finally got some peace in my life? Or the hormones at an approaching transition? I have no idea, but I'm not comfortable in my skin.
I always speak to myself. That I don't have anything to complain (I don't actually have), that I do it pretty well (I really think), that life is pretty beautiful (and of course it is) but still... Last week I woke up with this feeling very strong and then I thought I'd just take a stroll. I went through for 2.5 hours and it went like that. I said to myself: “Nice that rest, that snow is pretty beautiful, nice birds, beautiful view...Actually, I don't care about it all.... come on, not so negative you just step through firmly that relaxes...The more I try to relax the more I cramp in my body... shoulders loose... look how beautiful it is...Yes, it's beautiful but I don't want to be here at all- Yes. Just go through, let go of thoughts, and then you come into that state that you can let go of everything and be back in the now.Yes, yes, then I have to walk to Cologne, I guess...”
And for two and a half hours. Conclusion after 2.5 hours of walking was that the mission was not successful. And that's how I've been trying for over 2 weeks now, but nothing seems to work. In between came that time of the month where I just threw it on but it's over by now but I'm still not well in my skin.
Today I keep this Doe Mit song in my head: Is this all?
Ik heb die periode altijd zin om te gaan cocoonen : een dekentje, een boek, de haard en mijn zetel. (Is een alternatief voor die steen waar jij onder wilt kruipen.) En die midlife... ik zit er midden in...
Ik herken er ook veel in van mezelf. En ik ben zeker dat ik niet in een midlifecrisis zit, maar dingen afsluit die niet goed voor me waren. Als ik me niet vergis, heb jij ook al veel voor je kiezen gehad...
Geef het tijd, laat je niet met het verkeerde meeslepen en geniet van betere tijden.
Of het nu gaat om een verre reis of de zoektocht naar de ware: het leven moet avontuurlijk zijn. Het moet geleefd worden als een goed verhaal, als een goede film. Want: in avontuur schuilt de belofte van een authentiek en vrij leven. Toch is dat een illusie, stelt filosoof Simon Gusman. Sterker nog: het tegendeel is waar. "Het leven is geen film met een plot, waarbij het begin toewerkt naar het einde, en het einde al is geïmpliceerd in het begin." Daarom lopen avonturen altijd uit op frustratie en verdriet.
http://www.ru.nl/personen/gusman-s/
Simon Gusman en Arjen Kleinherenbrink zetten in Avonturen bestaan niet op een bijzondere en originele manier een probleem dat ons allen aangaat op de kaart: heeft het leven een plot of een doel? Onze obsessie met het idee dat het leven een avontuur moet zijn berust op een gigantische denkfout, want avonturen bestaan niet, zo stellen Gusman en Kleinherenbrink. Het is een illusie dat de wereld en het leven dezelfde structuur zouden hebben als de verhalen die wij erover vertellen. De auteurs analyseren wat het avontuurlijke denken precies is en waar het de plank misslaat. Zo'n analyse is nodig in een tijd waarin de beeldcultuur ons heftiger dan ooit opzadelt met het idee dat het leven een avontuurlijk plot hoort te hebben. Het boek is een kritiek op de deprimerende effecten van avontuurlijkheid en op de naargeestige terugkeer van het grote verhaal in religie en politiek.
http://www.pantheonboekhandel.nl/Boek/GUSMAN-SIMON-/-KLEIN.../AVONTUREN-BESTAAN-NI.../9789024405008.html
En wat die zon betreft, die is er wel maar ze mag best wat dichterbij komen onderhand. Lente, waar blijf je!
Ik ben gewoon blijven hangen :-P