Wie ben ik ook weer
De Romeinen vielen al als een blok voor mijn doorschijnende tot witte verschijning. Ik hechtte extra waarde aan purperen mantels. Oorspronkelijk kwam ik uit de berggebieden van Klein-Azië. Later was mijn plek het mooie eiland Ischia in Italië waar ik veel te vinden was. De paus zag ook wel handel in mijn gestalte en in het Vaticaan rees mijn ster tot grote hoogte en de paus had enige decennia zelfs het monopolie om mij te verhandelen. In heel Italië was ik trouwens enorm populair en je hebt natuurlijk wel eens van Di Medici gehoord. Die exploiteerden mij later vanuit Toscane. Ik begeef mij veel in natte ruimtes en zie daar veel blote lichamen. Vaak als ze mij gebruiken steken ze een arm in de lucht en dan weer een andere arm. Meestal is het toch wel een bloedende toestand. Doordat ze mij veelvuldig gebruiken voel ik mij wel steeds kleiner worden. Soms gebruiken ze mij ook voor heel anderen zaken. Het is wel weer nat. In het warme Italië is dat wel lekker maar hier in dit koude kikkerland is het toch wel rillen. Ze maken mij nog kleiner en gooien mij dan zomaar in de vijver. Ik zou bijna vergeten wie mijn eigen ik nou is. Kun je mij helpen?
Maar ben je nu een elektrisch snoer? Want dat van die vijver begrijp ik langs geen kanten. En dan gaf Hans aan: Ik heb jou niet nodig, ik scheer elektrisch...