De muziek, die in de jaren vijftig en zestig de wereld veroverde en het nog relatief onbekende Brazilië op de kaart zette, dreigt in eigen land langzaamaan te verdwijnen. Jongeren luisteren er nauwelijks meer naar, en een nieuwe generatie bossanova-artiesten speelt vooral de klassiekers. Want deze zwijmel muziek verdient te blijven.

Astrud Gilberto
Ze was de zangeres van een van de zwoelste jazzsongs ooit opgenomen: ‘The Girl from Ipanema’. Met die hit uit 1963 gaf Astrud Gilberto haar hese, lome fluisterstem aan de bossanova, een genre dat de wereld veroverde.

De Bossanova is een muziekstijl die eind jaren vijftig van de 20e eeuw in Brazilië vanuit de samba (als basisritme) ontstond en door de jazz beïnvloed werd. Bossanova klinkt erg warm en sensueel, altijd rustig en nooit agressief. Grondlegger van de bossanova-stijl is de Braziliaanse gitarist-zanger-componist João Gilberto, die in de eerste plaats de composities van Antônio Carlos Jobim (Tom Jobim) een meerwaarde gaf en ze naar een groot publiek bracht. Bossanova werd wereldwijd populair en kreeg vooral aandacht van Amerikaanse jazzmusici, zoals saxofonist Stan Getz, die er gigantische successen mee scoorde, het grootste met het duo-album Getz/Gilberto. De Braziliaanse organist Walter Wanderley bracht in de jaren zestig veel succesvolle Bossanova albums uit, ook samen met Astrud Gilberto. Zijn nummer Summer Samba was een wereldwijde Bossanova hit in 1966.. Bron: Wikipedia Hieronder een voorbeeld van het basisritme dat op een gitaar gespeeld zou kunnen worden.

Eydie Gormie - Blame It On The Bossa Nova" - 1963


Loading full article...