Op de fiets zien en ervaren wij wintersterren, ijzige wind en een witbesneeuwde wonderschone omgeving. Ik hoor klapperende tandjes en voel jouw warme handjes onder mijn jas. Mijn kind wat is de wereld mooi met jou er in.

 Voorzichtig rijden wij over de paden die moeder winter voor ons heeft neergelegd. Een verbintenis met de natuur en een band met jou. Onderweg tellen wij de voetstappen in de sneeuw en zien we de witte zwanen op het bevroren water lopen, vlak langs de waterkant. 

 Nog een paar meter en dan komen wij aan bij ons huis. Papa en Colin wachten en zwaaien naar ons van achter het raam. Het is buiten hartje winter en binnen begroet de warmte ons. Dit mooie land en ons gezin is compleet met jou. Ik bezegel onze liefde door vaak jouw hand vast te houden. 

 Mijn kind 'wat hou ik van jou! Mijn winter ster.'


Loading full article...

Heerlijke verbondenheid en zo intens waardevol
Wat een liefdevolle omarming in en van liefde met en bij elkaar .... knuff
Liefde voor een kind. Puur.
Prachtig, wat een ontroerend mooi.
Wat prachtig! Ik ben ontroerd!
Erg mooi geschreven, dankjewel voor het delen.
Dank je wel voor jouw reactie
Mooi beschreven. Daar krijg je het vanzelf een beetje warmer bij.
Een prachtig gedicht!