Vertrekken of vechten tegen het patriarchaat. In ‘Women Talking’ discussiëren misbruikte vrouwen of ze huis en haard achterlaten of dat ze in hun geloofsgemeenschap blijven wonen samen met hun verkrachters. De vrouwen in Women Talking (gebaseerd op het gelijknamige boek van Miriam Toew) overkomt iets waar ze geen woorden voor hebben: nachtelijke aanvallen door de mannen van hun mennonietengemeenschap. Die aanvallen toont de film niet. Wel de sporen ervan. Blauwe plekken op dijen, bebloede onderjurken, een opbollende buik.


Zullen ze niets doen, blijven en vechten of vertrekken? Dat zijn de drie opties waartussen de verkrachte vrouwen in een streng religieuze Amerikaanse kolonie twijfelen. Women Talking, het boek waarop regisseur Sarah Polley (Stories We Tell) haar gelijknamige nieuwe drama baseerde, is een verslag van gesprekken tussen vrouwen van een mennonietengemeenschap. Ze leven afgezonderd van de rest van de samenleving, zonder technologie, en zijn erachter gekomen dat ze nachtelijk werden verdoofd en misbruikt. De mannen in hun patriarchale gemeenschap wuifden jarenlang de pijn en het bloed dat de vrouwen ’s ochtends aantroffen weg: het waren leugens, Satan of op hol geslagen fantasieën. Als blijkt dat niet de duivel, maar enkele mannen uit de kolonie de dader zijn, wordt aan de misbruikte vrouwen gevraagd hen te vergeven. Op die manier kan iedereen in de hemel komen volgens hun religie. Als de slachtoffers geen vergiffenis tonen, moeten ze uit de kolonie vertrekken.

#verkrachting #geloof #satan #onderdrukking #misbruik Ik post wat ik zie, lees, luister, denk en tegenkom

Bron:NRC, IMDb

Loading full article...