Kunnen ze nog horen
deze letters van ademhaling
boven het vingerlicht gekras
van bevende vingers

stervende ogen
op het laatste woord?

Kunnen ze nog wijzen
op de schoonheid van de draad
ragfijne kabels doorweven

van leven?

Om te luisteren
met het hart in de hand
en de lippen onbewogen

naar het zachte zingen van de taal.


Loading full article...

Prachtig dit spel van woorden!
Oorstrelend mooi. Ragfijne kabels, vind ik zo mooi gevonden. Ik hou ervan als woorden elkaar tegenspreken en het toch op de één of andere manier echt klopt.
Mooi gedicht. Pakkend en origineel