Problemen kan je het beste bij de wortel aanpakken. Maar wat als je niet weet waar de oorsprong van het probleem ligt? Je zoekt en wroet, haalt de onderste steen boven, maar waar de kern van het probleem ligt krijg je maar niet boven water. Dan is het moeilijk in oplossingen te denken.

Zomaar een gedachte die tijdens het tuinieren opborrelt. Want met onkruid werkt het precies zo. Je kunt het zichtbare groen afsnijden, maar onder het oppervlak houdt het kruid geduldig stand. De wortels vertakken zich in het aardedonker en na een mals lentebuitje zal het groen weer tegen de klippen op groeien. β€˜Op zoek naar de kern’, is het devies, om β€˜de ongewenste begroeiing bij de wortel aan te pakken!’

Maar wat als het woekerende kruid zevenblad heet? Het soort onkruid waarvan de familiebanden zo intens zijn, dat de volledige tuin in bezit wordt genomen door een continu uitdijende stam? Het begin van de ene wortel gaat moeiteloos over in het einde van de andere. Zie daar het begin maar eens van te vinden.

Stoken in relaties hoort niet, steken in deze familie is een noodzaak. In de hoop dat ze hun kamp zullen opbreken. Ooit. Een keer. Maar omdat ik weet dat deze groene draken niet uit eigen beweging zullen vertrekken, zoek ik ze volgende week weer op.

Loading full article...

Veel mulch op de aarde maakt dat het gemakkelijker los te trekken is. Ik maak er wel eens pesto van.
Je maakt van on- een kruid! Smaakt het heel anders ?
Ik zou niet eens weten wat dat zevenblad is :D
Wat heerlijk, PetitCorbeau! Als je het eenmaal i je tuin hebt (gehad), herken je het uit duizenden.
Is zevenblad niet eetbaar? Zo ja, gratis voedselvoorziening!
Het is gewoon tΓ© veel Hans, wees welkom om een maaltje te komen plukken.
Zeven blad in jou tuin kan zeker een elende zijn .mij moeder zij dan wat je niet kunt bestrijden kun je vaak ook eten
Oef Johan, als ik al het zevenblad uit mijn tuin zou moeten opeten... Maar inderdaad, het is eetbaar.