Xana is ziek.

Zaterdag begon het: Ineens lagen de onverteerde brokken van die ochtend op de vloer, met een hoop water. Oke, een hond die zo gulzig drinkt als Xana kan weleens voer opgeven, dat is niet ongewoon. Verder gedroeg ze zich normaal, dus maakte ik me geen zorgen.

Die avond, na het eten, kwam weer alles eruit, dus werd ik al wat bezorgd. Zondagochtend liet ik haar buiten en meteen kwam er nog een hoop uit. Nu was ze zeker wel leeg. Ik gaf haar eten, maar een stuk minder dan anders. Xana at alles op, maar werd daarna onrustig. Steeds ging ze liggen, en weer zitten, met bolle rug van de buikpijn. Ze boerde veel, en begon zelfs te kreunen. Op zo'n moment word ik heel erg nerveus. Ik zie dat ze zich beroerd voelt, maar weet niet wat het precies is, dus kan het ernstig zijn. Een maagkanteling komt vaak voor bij hele grote honden, en die lopen meestal niet goed af.

Ineens lag haar ontbijt weer op de grond, en nu voelde ze zich duidelijk beter. Ze was weer vrolijk en ging rustig liggen slapen. Blijkbaar had ze alleen last als haar maag vol was. Zou ze toch iets gegeten hebben, zoals een sok of plastic? Dat was mijn grootste angst, want zoiets kan zorgen voor een blokkade. Daarom ging ik haar uitlaten, om te kijken of er van achteren ook nog iets uit kwam. Ja, dat was zo, en het was half hard, dus waarschijnlijk geen verstopping, maar zeker wist ik dat nog niet, want dit kon ook de ontlasting zijn die nog na de verstopping in haar darm zat. Die avond kookte ik rijst, en gaf een beetje aan Xana, met vlees. Die avond leek er weinig aan de hand, en ze hield alles binnen.

Toen ik de maandagochtend beneden kwam, zag ik Xana niet, maar wel een heleboel kots. Uiteindelijk vond ik haar in de bijkeuken, tegen de achterdeur. Zodra ik de deur opendeed ging ze naar buiten en ging in de regen op het natte gras liggen. Het was duidelijk dat het nu veel slechter ging en dat ze zich heel beroerd voelde.

Ik belde de dierenarts om te overleggen, want op 2de paasdag kun je niet zomaar naar de praktijk. We spraken af dat ik het nog 1 dag aan zou kijken, tenzij Xana niet meer wilde eten. Een half uur later werd duidelijk dat dat het geval was, dus belde ik terug en maakte een afspraak voor over een uur.