yogadocente,

#yoga #fibromyalgie #ME #meditationmoments #doelvanhetleven
Lieve vrienden,
Januari 2018, een dag zoals een ander, maar ik was doelloos, jaren thuis zitten maakt van jou geen prettig mens, geef ik toe, daarom moet je niet depri zijn of negatief denken, je creeert gewoon een eigen leven, van dag tot dag...
FB, dat is voor mij al lang bulshit, daar heb je alleen mensen die je nodig hebben als het hen past of stomme dingen posten om te delen, vrienden kan je het niet noemen, en de groepen die je kan volgen is nog een grotere ramp.
Ik weet dat internet interessant is, laten we het dan interessant houden.
Zoeken naar iets, naar iets dat ik nog kan doen, ergens las ik dat je eindelijk van je hobby je beroep maakt, je er veel meer plezier aan hebt, nieuwe uitdagingen ziet, geen burnout krijgt, en met plezier opstaat om te gaan werken.
Dat had ik ook, alleen zit ik thuis, invaliditeit, maar toch niet voor de rest van mijn leven? IK WIL LEVEN !!! Ik slaap wel heel veel want de prikkels die ik binnenkrijg op een dag, bezorgen mij chronische stress, ik wordt letterlijk leeg gezogen als ik 10 min met iemand praat, dus heb ik zo mijn leventje op mezelf...
Maar ik wou meer, mijn hobby, yoga, deed me nadenken, iedere week les gaan volgen , ja, mogelijk, maar 10€ per les loopt vlug op, en een 10 beurtenkaart nog meer😁, dus begon ik via internet thuis yoga te oefenen. In het verleden had ik ook yoga gevolgd maar niet echt bij professionals. Na enkele weken wist ik dat dit mijn ding was, de pijn verminderde, de energie kwam nu en dan terug, een mens mag geen mirakels verwachten .
Via internet vond ik een cursus afstandsonderwijs om yogadocente te worden, met diploma en al, ik dacht van ja waarom niet, ik zit hier toch maar te zitten, maar het kwam een obsessie, ik plande al mijn huiselijke taken s morgens, om over de middag te slapen, en ik studeerde 2 tot 3h per dag, en geloof mij, als je 52j bent en de filosofie en psychologie van Patanjalie , de 8 ledematen van de yoga, de chakra's, de dosha's, de mudra's en asana's leert, is het blokken , en blokken , want ik sloeg alles door elkaar. De studententijd kwam terug en ik begon met aantekeningen te maken, herhalen, iedere dag, ieder hoofdstuk, en mijn leven werd yoga, ik leefde nog voor de yoga.
Acht maanden later legde ik mijn praktijk en theorie af en slaagde met 89%.Trots was ik, want ik was tenslotte een fibromyalgie en ME patient, die door de klassieke geneeskunde in een hokhe wordt gestoken, neem maar dagelijks braaf je pijnstillerke, rust maar beetje, beweeg nu en dan , 2x per maand een baxterke en voor de rest mevrouw doe maar rustig aan!! Het advies van de Belgische dokters, wat hebben we geluk zeg!!!
Maar daarvoor loop ik hier niet rond, ik wil meer, ik wil mijn leven terug, ik wil geen pijn meer, ik wil yogales geven.
Ik was zo'n vier maand aan het studeren toen ik contact opnam met de sportdienst waar ik woon, ze geven yogales en ik weet dat geen enkele chronische pijnpatient yogales kan volgen op een hoog niveau, laat staan dat er rekening met ons wordt gehouden....De verantwoordelijke had nog nooit van fibromyalgie (wadde?) gehoord, dus het kostte mij toch veel tijd om haar te overtuigen mij een kans te geven les te geven vanaf september. Dat was de deal, de boekjes werden gedrukt in de grote vakantie en ik zou yogales geven, met één groot probleem? Ik was nog aan het studeren, en de deadline kwam nu al in zicht.
Mijn linkerschouder was er een pees die beetje gescheurd was, dus lesgeven? ja en als de pees scheurt? vlug eventjes bellen van ik kan 4 maanden niet komen, want ik moet revalideren van mijn schouderoperatie...dat was geen optie.
Dus 4april onderging ik een schouderoperatie en de revalidatie duurde zo'n 5 maand, 60 kinebeurten en veel pijn.
Maar ik bleef studeren, en yoga practice, mijn practice, thuis met 1 arm😛
En september was er , ik had mijn diploma, super nerveus, in het boekje van de sportdientst stond er dat ik rekening hield met fibro, cvs en burnout klachten, daar had ik de nadruk opgelegd (en ze hadden geluisterd, O my budha😆)
De inschrijvingen liepen binnen, zware stress, geloof mij, ieder uur keek ik op de site of er al iemand bijgekomen was, maar ik had mijn droom verwezenlijkt, ik zou yoga geven....
Hoe? Wat? Waarom? dat schrijf ik je .....geloof mij maar.
Namasté