Bovenstaande kop is vandaag te lezen op Belgische nieuwswebsite HLN.be. De Universiteit Antwerpen heeft voor de tweede dinsdag op rij een enquête afgenomen, waarbij opvalt dat steeds meer mensen zich neerslachtiger voelen in hun isolatie dan voor we allemaal massaal "in ons kot" moesten blijven.

Hoe het met mij gaat

Niettegenstaande het feit dat ik een echte huismus ben, en sinds ik lijd aan een depressie nog des te meer, vind ik het niet fijn om niet meer -of amper- buiten te mogen. Vooral omdat ik nu in het weekend niet meer naar mijn ouders kan. Ik mis hen, ik mis hun huisdieren. Ik mis dat kleine beetje sociale contact dat ik had. Sinds begin dit jaar was ik ook begonnen met fitness. Ook dat valt nu weg, aangezien alle fitnesszaken de deuren gesloten hebben. De stap om thuis een workout te doen, is moeilijk te nemen, vind ik zelf. Qua gemoedstoestand gaat het redelijk voorlopig. We zitten nog maar iets minder dan een maand in isolatie. Ik heb mijn vriend bij me, ik kan gamen, ik heb weer zin om te bloggen, en ik kan dagelijks een beetje poetsen. Dit ritme bevalt me. Ik voel me voorzichtig "oké". Ik weet dat dit misschien niet permanent is, maar ik koester elke minuut waarop ik me niet suïcidaal voel.

Hoe gaat het met jou?

Vertel me in de reacties hoe het met jou gaat. Heb je nood aan een babbel? Mis je het sociale contact, of ben je net blij om eventjes geen kabaal om je heen te hebben? Mis je je job? Wat mis je het meeste nu je in isolatie zit?

Ik hoor het graag! Samen helpen we elkaar.