Thuis door Corona heeft ook veel voordelen voor mij. Door het chronisch vermoeidheid syndroom is het voor mij vaak moeilijk om wakker te worden als de wekker gaat. Om toch op school te kunnen zijn neem ik ´s ochtends vaak een kop koffie. Mijn favoriete koffie is Latte Macchiato. Hij is het lekkerst van Hotel New York in Rotterdam. Daar ga ik soms heen als ik onderzoeken heb gehad in het ziekenhuis die vervelend waren. Of met spannende onderzoeken zoals een MRI scan. Maar nu word ik wakker wanneer ik dat wil en hoef ik geen koffie. Maar ik vind het wel soms lekker om te nemen. Doordat ik wakker wordt wanneer ik dat wil ben ik veel fitter. Best gek dat ik gewoon rond 08.00 uur wakker ben uit mijzelf. Ik ga aan mijn schoolwerk en omdat ik minder moe ben gaat het heel goed. Ik had al mijn schoolwerk gisteren al af. Ik leer nu hoe ik zelf mijn werk moet indelen. Alles wat ik gemaakt heb streep ik af van de lijst en dat voelt heel goed.

Ik vond het op school heel moeilijk om een opstel te schrijven. Dat komt omdat er altijd heel veel ideeën in mijn hoofd zitten. Voor mijn blog moet ik ook goed nadenken wat ik ga schrijven. Mama schrijft heel vaak voor haar werk en heeft mij geleerd hoe ik het moet doen. Dat ik altijd een aantal vragen moet beantwoorden.

Mijn zusjes sporten normaal altijd heel veel. Ze zijn heel goed in atletiek en winnen veel prijzen. Ze moeten bewegen anders worden ze vervelend. Emma zei gister aan tafel een paar vieze woorden en papa zei er wat van. Emma zei toen: het maakt niet uit als ik huisarrest krijgt, want ik mag toch niet weg. We moesten er allemaal heel hard om lachen. Woensdagavond hebben ze 3 km hardgelopen en gisteravond gingen ze met papa fietsen en ging ik ook mee. We hebben 11,5 km gefietst. We kwamen bijna geen mensen tegen. Het was lekker rustig op straat.

Ik zag dat de minister van zorg afgetreden is. Minister Hugo de Jonge neemt het over. Ik heb hem in december ontmoet toen ik mijn handtekening mocht zetten op het samenspeelakkoord. Deze minister is een hele lieve man. Hij stond ons op te wachten bij de speciale tram waar wij samen met de minister van gehandicaptenzaken in zaten. Ik denk dat hij het heel goed gaat doen.

Vandaag belde Dorine mijn fysio aan. Ze had boodschappen voor ons gedaan. Ik vind dat heel erg lief van haar. Er zaten ook veel lekkere dingen bij. Dank je Dorine!

In het weekend ga ik misschien zeilen. Ik heb een optimist. Een jaar geleden werd het zwaard van mijn optimist gejat. Het is een soort houten plank. Hij was best wel zwaar en was mooi glad en bol gemaakt. Nu ga ik met papa eerst een nieuw zwaard maken. Als ik ga zeilen zit ik veilig in mijn bootje en komt er niemand in de buurt. In de zomer ga ik op zeilkamp. Ik ga dan naar de zeilschool waar mijn moeder vroeger zat. Ik zou in de lente met papa een weekendje met een zeilboot weggaan. Hopelijk kan dat nog doorgaan. Papa en mama gaven allebei vroeger zeilles. Zo hebben ze elkaar leren kennen. Papa gaat mij alvast leren zeilen in een kielboot, omdat ik daar in de zomer ook in ga zeilen. Vorig jaar was ik met mijn moeder mee naar haar zeilschool. Allemaal medewerkers van vroeger waren daar. Emma, Elfi en ik waren de enige kinderen, omdat Noud toen in het ziekenhuis lag en mama geen oppas kon regelen. Ze gingen een wedstrijdje zeilen. Wij mochten ook aan het roer. Ik vond het heel tof dat ze dwars door een kunstwerk gingen zeilen. Ik verheug me op het weekend en hoop dat we mijn zwaard op tijd af hebben. Alvast een prettig weekend en tot morgen.

De foto is een foto van toen ik 5 jaar was. Ik deed toen mijn eerste zeilcursus. Dan kan je zien hoe een optimist eruit ziet 😁⛵

#YoorsCoronaPositiveChallenge #Corona #Coronavirus #thuisonderwijs #blog #chronischvermoeidheidssyndroom #optimist #zeilen #sport

Thuis door Corona, blog 5 van Wout