De Aarde is voor zover we weten de enige bewoonde planeet in het universum. De omvang van het heelal in ogenschouw nemend lijkt het echter wel reëel dat er ergens anders bewoonde planeten zijn, maar bewijs daarvoor hebben we (nog) niet.

Onze thuisplaneet lijkt dan ook uniek in zijn soort. Wij mensen, wiens leven nooit veel verder strekt dan 100 jaar, ervaren de Aarde ook als een vast gegeven, iets wat er altijd is geweest en altijd zal blijven, maar dat is natuurlijk niet waar.

Ook de Aarde heeft een begin gehad en zal een einde hebben. Sterker nog, zelfs het heelal waarin we ons bevinden kent een begin. In de komende twee delen zal ik kort proberen te omschrijven hoe we denken dat het heelal en onze planeet is ontstaan. Laten we beginnen bij het begin: het ontstaan van het universum.

Oude theorieën

Als sinds mensenheugenis zijn wij bezig geweest een verklaring te geven voor de wereld om ons heen. Vele ideeën nestelen zich in de sfeer van geloof. Maar al sinds oude tijden heeft daarnaast altijd een spoor van wetenschap gelegen. Zo reduceerde de Griekse wiskundige Pythagoras dat de aarde rond was en had de Griek Erathosthenes zelfs een methode ontwikkeld om de omtrek uit te kunnen rekenen. Hoewel zij hun tijd ver vooruit waren, was hun visie gebaseerd op het idee dat de aarde het centrum van alles was.

Loading full article...