In deel 1 hebben we gekeken naar het ontstaan van het heelal. We zijn daar gestopt bij grote wolken van stof en gas die het resultaat waren van explosies van oude sterren.

We zullen lezen dat uit een dergelijke wolk onze planeet is ontstaan.

De geboorte van de Aarde

Zo’n 4,7 miljard jaar geleden – het heelal bestond toen al zo’n 9 miljard jaar - bevond zich ergens een platte wolk van Helium en Waterstof met kleine hoeveelheden van de andere elementen. Een dergelijke wolk noemen we een proto-planetaire schijf. Vlakbij – nou ja in kosmische termen dan – explodeerde een stervende ster in een zogenaamde supernova-explosie. De schokgolf daarvan zorgde ervoor dat de wolk gas en stof in elkaar ging bewegen, waarbij de meeste massa zich naar het midden verplaatste. Door de zwaartekracht begon dit centrum compacter en heter te worden totdat kernfusie mogelijk werd: de geboorte van onze zon.

De overige massa, die voornamelijk uit stof bestond, begon rond deze jonge zon te draaien. In deze wolk begon het stof samen te klonteren tot stukken rots van zo’n 100 meter doorsnede. Deze stukken trokken elkaar aan, botsten en vormden zo grotere stukken. Deze trokken weer nog meer andere stukken aan, enz. enz. Dit resulteerde tot een aantal massaconcentraties die bijna al het stof en stukken rots naar zich toe trokken: de geboorte van onze planeten, waaronder ook de Aarde.

Loading full article...