Zeekool, kun je dat eten?

Jazeker kun je dat eten en het is nog lekker ook!

Afgelopen week plukte in voor het eerst in mijn leven zeekool.

Ik liep op de pier bij Harlingen (Friesland) en keek uit over de Waddenzee.

Mijn oog viel op de grote planten die daar groeien en toen ik beter keek zag ik dat ze op kool leken.

Ik kwam met een man in gesprek en hij bevestigde dat dit zeekool was.

Op de terugweg heb ik een opvouwbaar tasje gevuld met de kool.

Ik plukte zowel klein jong blad als wat oudere grotere bladeren.

Van het jonge blad maakte ik salade.

Het oudere blad heb ik van de steel gehaald. De stelen los gekookt als asperges.

Hoe dunner de steel hoe lekkerder het eet.

De hele dikke delen zijn geschild te eten.

Het fijngesneden gekookte blad, smaakt een beetje richting andijvie.

Ik heb het samen met een paar gekookte uien en een gesneden gekookte groene paprika door de aardappelen gestampt.

Zo ontstond er een verrassende stamppot met een heel nieuwe smaak voor ons.

Ik heb er geen zout of extra specerijen aan toegevoegd omdat de kool een zilte smaak heeft.

Kleine bladeren, fijngesneden, met gedroogde tomaat en partysticks in zoetzuur.

Maar je kunt er vele variaties mee maken.

Zeekoolsalade gecombineerd met hummus op boterham of rijstwafel.

Bladstengels koken als asperges en op een ander moment serveren of invriezen voor later.

Gesneden en gekookte zeekoolbladeren.

Zo ziet de zeekoolstamppot er uit als alles door elkaar geschept is.