Zeilen met Jezus

En het geschiedde op een van die dagen, dat Hij in een schip ging met zijn discipelen, en Hij zeide tot hen: Laten wij oversteken naar de overkant van het meer; en zij staken van wal. En terwijl zij varende waren, viel Hij in slaap. En er sloeg een stormvlaag neder op het meer en zij kregen water in en verkeerden in nood. Toen kwamen zij en maakten Hem wakker en zeiden: Meester, Meester, wij vergaan! En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en de wilde wateren. En zij kwamen tot rust en het werd stil. En Hij zeide tot hen: Waar was uw geloof? En zij werden bevreesd en zeiden met verbazing tot elkander: Wie is toch deze, dat Hij ook aan de winden en aan het water bevelen geeft en zij Hem gehoorzaam zijn? ~Lukas 8:22-25

Stormen zijn vaak niet grappig, zowel op zee, in het dagelijks leven, als in het Christelijke leven in het bijzonder. Toch kunnen we leerzame lessen trekken uit de storm, die we niet leren als het altijd stil is. Het Christelijke geloof is niet om ons ‘slechts in de Hemel te krijgen’ wanneer we sterven. Het leert ons te leven in ‘het hier en nu’, en specifiek als het ‘stormachtig’ wordt in het leven. Lukas 8: 22-25 gaat over het wonder dat Jezus doet als Hij de storm doet gaan laten liggen op zee als het eerste wonder van een serie wonderen dat resulteert in de belijdenis van Petrus in Lukas 9:20:

Hij zeide tot hen: Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben? Petrus antwoordde en zeide: De Christus Gods.

Deze wonderen hebben ons veel te leren (evenals dat al het geval was bij de discipelen) over wie Jezus is en wat dat betekend in de uitdagingen van het leven. Dit wonder verteld ons dat…