Dit leven is eigenlijk helemaal nìets voor ons, echt totaal nìet!
De mensen die we vervangen houden de dieren (schapen en varkens) voor het vlees. De ezels zijn therapeutisch.
Met de ezels heb ik verdomd weinig, al zijn ze wel lollig. Ze zijn mij gewoon te stront eigenwijs - misschien zijn we wel iets te veel aan elkaar gewaagd.
De varkens zijn zo lief. Allemaal zijn we gek op ze; als de kinderen zich niet zo fijn voelen, gaan ze knuffelen, na vijf minuten voelen ze zich weer fijn.
Mama varken heeft drie keer geworpen, de laatste keer trok ze het maar slecht. Ze hebben biggen moeten weghalen zodat ze wat meer adem kreeg - dit was de laatste keer voor haar. Als de mensen van hier terug zijn, zal de mama elders gaan logeren, daar wordt ze dan vet gemest om haar daarna weer hierheen te vervoeren voor de slacht....
De schapen hangt hetzelfde lot boven het hoofd. Thomas en Tim zijn een jaar, ze zouden gevaarlijk kunnen worden, dus moeten ze geslacht gaan worden. De vrouwtjes waar ze geen jonkie van willen, moeten ook gaan...
En dit is waarom ik deze omgeving adembenemend vind, maar hier niet op mijn plek ben.
Gisteren zat ik in de wei pauze te houden. Thomas gaf eerst een paar 'kopjes' en kwam toen naast me liggen. Het was net een hond...
Dat deze beestjes geslacht moeten worden..., het breekt mijn hart - ik ben niet voor niets al zo´n twintig jaar vegetarisch...


#zelfvoorzienendleven #natuurlijkouderschap #schapen #varkens #ezels #slachten #vlees #vegetarisch #nomeat #eatnomeat #frankrijk


Zelfvoorzienend leven