Wat doe je als je in je onderwijspraktijk materialen nodig hebt die niet bestaan, althans niet in de vorm die je nodig hebt of verantwoord vindt? In mijn geval was het antwoord simpel: dan maak je ze zelf.

Ja, dat kost een hoop tijd en moeite, maar het is enorm leerzaam, enerverend én erg leuk.   

Samen met twee collega’s van school bouwden we in 1997 ons eerste product: Zo Leren Kleuters. Een observatie- en begeleidingsinstrument om de ontwikkeling van kleuters goed en objectief te volgen.

Vooral dat ‘objectieve‘ was belangrijk. Als je aan tien kleuterleerkrachten vroeg of een kind zich sociaal ontwikkelde, kon je zomaar tien verschillende antwoorden krijgen. Ons instrument stelde niet alleen gerichte vragen, maar kwam ook met objectieve criteria, wat een veel eenduidiger beeld opleverde.

Het was niet alleen belangrijk om gegevens te registreren, maar uiteraard moest het instrument ook duidelijk maken of de ontwikkelingen in het juiste tempo verliepen. Daarnaast voorzag ons product in zo’n 250 materiaalkaarten. Op elke kaart werd een bepaald kleutermateriaal bekeken vanuit een bepaald ontwikkelingsgebied, met een noodzakelijke opbouw in activiteiten. Kortom, een mooi en zeer praktisch product., dat in 2002 volledig werd vernieuwd en uitgebreid.

Loading full article...

26 comments