Ziek zijn en toch doen wat je niet laten kan
De titel zegt het al, ziek zijn en toch doen wat je niet laten kan. Ik kan er boeken over schrijven, er is zoveel wat ik nog wil doen en wat mijn beperking tegenhoud. Dat ik er soms verdrietig van word. Gelukkig heb ik een nieuwe verslaving gevonden. De meningen over deze verslaving lopen uiteen, wat ik wil weer grappig vind. Zo zie je maar weer dat ieder zijn eigen smaak heeft en uiteraard mag je die uiten, alleen vind ik ook dat je die van een ander moet respecteren. Ook al ben je het er niet mee eens.
Nu vraag je je natuurlijk af, mens waar heb je het over? Juist ik heb het over mijn favoriete ozo dure verslaving: Tatoeëren. Juist, iets waarvan de meningen zeer uiteenlopen.
Het begon bij mij met een klein grapje. Ik werd namelijk in 2013 voor het eerst geopereerd aan een hypofyse tumor, Dit gaat via een transsfenoïdale operatie (via de neusgaten gaan ze naar binnen, heel smakelijk). Na afloop van de operatie kreeg ik soort van stands in mijn neus gebracht die er twee weken later uit werden getrokken zonder verdoving (en geloof me, ik ging door de grond, wat deed dat zeer!) Maar in de tussentijd na mijn operatie, kreeg ik een mooie neusverband, omdat ik nogal veel lekte en ik niet steeds aan mijn neus mocht komen, was dit de oplossing zeg maar.
Wat heftig, chronisch ziek zijn en dit toch aan kunnen. Ik neem dan aan dat je niet gaat werken en je gewoon focust op vrijwilligerswerk omdat je dit nog wel aankan? Ik ben ook chrnoisch ziek, maar soms wil ik mijzelf soms ook niet voelen als een chronisch zieke...
Liefs!!
en je bent baas over je eigen lichaam, dus anderen moeten zich niet teveel moeien ;)