Als klein kind kan je nooit wachten tot je groot bent. Niet meer die vervelende regels van papa en mama, gewoon doen en laten wat je zelf wilt. Volwassen worden gaat met vallen en opstaan, maar meestal gaat dit best goed. Toch zou ik soms willen dat ik langer klein had kunnen zijn, of in elk geval niet zo volwassen als ik nu ben.

 
 
Not signed in

Leeftijd is slechts een nummer

Door de jaren heen heb ik helaas veel meegemaakt dat mij heeft gedwongen om snel volwassen te worden. Toen ik net 13 was, viel mijn moeder en hield daar hersenletsel aan over. Omdat wij maar met zijn tweeën waren, en ik mijn eigenwijsheid niet van een vreemde heb, moest ik haar met regelmaat naar bed sturen omdat zij niet kon accepteren dat ze ineens zo veel slaap nodig had. Nu ben ik 22, en zorg ik momenteel full-time voor mijn vriend, zorg ervoor dat een deel van zijn bedrijf blijft lopen, verzorg ik het huishouden en probeer ik alsnog tijd te vinden voor mijzelf. Iemand met 7 gebroken ribben, een verwijderde milt, en alle gevolgen van dien, die laat ik absoluut niet aan zijn lot over!


Dit zijn slechts enkele voorbeelde van situaties waarin ik mijzelf in een positie heb laten komen dat ik gedwongen werd om snel volwassen te worden. Ik neem het ook absoluut niemand kwalijk, ik had tenslotte weg kunnen lopen van de problematiek. Het gevolg is echter wel dat mijn vriendenkring sneller ouder wordt qua leeftijd dan ik zelf, zo ook mijn vriend. Velen kijken raar op als ze erachter komen dat wij 15 jaar schelen, vooral omdat ik 'slechts' 22 ben, en vragen zich af of wij wel geschikte partners zijn. In werkelijkheid merken wij het leeftijdsverschil pas als we het hebben over films of series van voor mijn tijd. Zo zijn een aantal van mijn vrienden ook 40+ en vinden dat geen enkel probleem. Hierdoor ben ik ook vrienden, kennissen, en relaties kwijtgeraakt, we snapten elkaar simpelweg niet meer. De reden van vele tranen over mijn wangen!
Uiteindelijk is het de negativiteit, die voortvloeit uit onwetendheid, het grootste irritatiepunt in mijn leven.

Toch heeft dit zeker ook wel voordelen, zo heb ik nog de energie van mijn fysieke leeftijd, maar kan ik ook volwassen genoeg handelen als dit nodig is. Het leven is niet makkelijk, maar het heeft mij wel een ijzersterk persoon gemaakt! 

Het is soms moeilijk om door dit soort zware periodes heen te kijken, vooral als de een na de ander zich voordoet. "Het wordt beter" hoor je altijd iedereen zeggen. Wat vele vergeten te vermelden is dat het soms eerst nog erger wordt, ook al denk je niet meer aan te kunnen. Maar vergis je niet in wat je aan kan, hoe diep je ook in de put zakt, het is nooit eindeloos. Soms is het gewoon te donker om het einde te zien, maar op een gegeven moment vind je een aansteker, of gooit iemand je die toe, dan hoef je die alleen nog maar aan te steken. Op dat moment zul je zien dat het beter wordt. De weg zal moeilijk gaan, maar de persoon die uiteindelijk uit die put komt, is onoverwinnelijk!

Loading full article...