Zoethout
Zoethout is volgens Madaus één van de oudst bekende plantaardige geneesmiddelen. De eerste melding van het gebruik van zoethout is waarschijnlijk die in de codex van Hammurabi ongeveer 2100 jaar voor Christus.
In de eerste Chinese farmacopee de Pen Tshao van Shen Nung waren 365 geneesmiddelen opgenomen waarvan 237 van plantaardige herkomst. Hierin werd zoethout gerekend tot demzogenaamde superieure of koninklijke middelen. Deze onderscheiding werd slechts toegekend aan planten die absoluut onschuldig waren en gebruikt werden voor veel gezondheidsproblemen.
Allerlei beroemde artsen en schrijvers van befaamde kruidenboeken hebben in de loop der eeuwenmelding gemaakt van een groot aantal medische toepassingen van zoethout
- Hippocrates: genezing van ulcera, dorstlessend
- Theophrastus: dorstlessend
- Dioscorides: goed voor de bloedvaten, brandend maagzuur, kwalen van borst en lever, schurft,mnierproblemen, dorstlessend, wondgenezend, oogziekten
- Plinius: goed voor de maag, mondzweren
- Galenus: bij koorts, bevochtigend, zoetmakend
Loading full article...
