Door het helpen van mijn overburen met hun verhuizing heb ik rugpijn en door de rugpijn heb ik vannacht slecht geslapen. Omdat ik vandaag toch geen afspraken had heb ik de wekker midden in de nacht uitgezet. Het gevolg was dat ik rond 10.30 uur nog sliep toen de deurbel ging. Ik sprong uit bed, trok m’n ochtendjas aan en ging kijken. Niemand voor de deur, maar verderop liep een grote man in een lange grijze jas.

Tegelijk zag ik m’n buurman in zijn auto stappen en wegrijden. Had die grijze man aangebeld? Had de buurman aangebeld? Toen ik weg wilde lopen zag ik post op de grond liggen. Het was het schaakmagazine. Dus het moet die grijze man geweest zijn. Door te bellen zal hij me wel hebben willen waarschuwen dat er post voor me was. Mysterie opgelost. Dacht ik!

Loading full article...

wat een mooi verhaal zeg!
Mooi verhaal en je zit toch nog steeds een beetje met een raadsel.
Bedankt! Ja, er zijn raadsels die nooit opgelost worden.
Ik heb het met plezier gelezen. Mooi pakket van de woningstichting.
Dank je Elisabeth. Jazeker, ik vond het echt klasse.
Ik sluit me aan bij de reacties van Miranda en Ingrid. Lang niets van je gelezen, Ed! Zeker drukdrukdruk; wij gepensioneerden komen chronisch tiid te kort.
Het zou mij interessant lijken om een keer (voor 1 dag) mee te maken hoe een saai leven is, inclusief eventuele verveling:)
Ha Soberana. Ja sorry, echt abnormaal druk. Ik heb jullie ook gemist. Ik snak ook naar een saaie dag. Als die komt maak ik er een blog van. Oh nee, want dan is die dag ook niet meer saai. ;)
More replies (1)
Ik hoorde virtueel een bel: is het Ed! Mistte je al hier!
Good to have you back here.
Wat je al zegt: het leven is niet saai.
Dank je Ingrid. Zoals gezegd miste ik jullie ook. Ik blijf m'n best doen om weer mee te doen. Leuk!