Zora Mythe - Deel 7
Het voorjaar ging snel voorbij en voor Lena het wist was de zomer daar. Alles leefde, het was warm en de zon scheen elke dag tot in de late uren. Een tweede planeet verscheen tijdens de zomernachten aan de hemel; Arath. Die zorgde voor meer licht, aangezien die meer zonlicht weerkaatste dan de andere maan Eyath. Arath was kleiner en had een felle blauwe kleur, terwijl Eyath slechts een donkere paarse gloed uitstraalde.
Lena kon hele nachten opblijven om te staren naar de 2 planeten die elkaar langzaam kruisten tijdens de zomer. Soms fantaseerde ze over de andere werelden die zich daar bevonden. De vallende sterren die af en toe voorbij kwamen, deden haar denken aan haar ouders, broer en zus die gestorven waren. Het leek soms wel alsof ze voorbij zoefden om haar goeienacht te wensen. Wanneer ze er 4 geteld had ging ze zonder problemen slapen, maar anders bleef ze de hele nacht op. Mishko begreep niet waar de jonge Zora de energie vandaan haalde om zo weinig te rusten.
Af en toe sliep ze 12 uur per nacht, terwijl ze op andere momenten geen 10 uur slaap nam voor 3 dagen. Af en toe, wanneer hij merkte dat ze tegen de vroege ochtend nog niet terug bij hem in de hut lag, kwam hij bij haar zitten, buiten op de brede takken van de Crio boom. Dan vroeg hij haar hoeveel vallende sterren ze reeds geteld had. Hij merkte dat hij de leegte in haar hart voor haar verloren familie niet kon vullen, maar toch was ze erg aanhankelijk geworden naar hem toe. Hij was dan ook alles wat ze nog had. Hem en haar vriendin Jenna, die op een halfuur vliegen woonde.
