Zwaluwleed I ....
Al weken was ik te vinden in een boerderij die op het punt stond te worden gesloopt. Een prachtige boerderij uit 1878. Volledig verrot maar zo mooi.... Ik heb een klein probleem, en lastig voor een fotograaf, mijn zicht is zeer beperkt. Mijn cameralens laat mij de wereld zien. Vaak weet ik niet wat erop staat maar achter mijn pc kom ik vaak verrassingen tegen.
Zo ook een kerkuil. Ik had hem niet gezien, maar de lens wel. Helaas heb ik door mijn beperking het dier niet gezien en dus niet goed scherp kunnen stellen. De volgende keer wist ik waar hij zou kunnen zitten en dus op die plek scherpstellen. Helaas... waarschijnlijk zoals in zoveel leegstaande panden, is het dier op de vlucht geslagen door het lawaai van koperdieven.
Wel vlogen er steeds zwaluwen in en uit... en afgelopen zondag waren ze zo brutaal en nieuwschierig (althans dat dacht ik) dat ze zelfs op de deur in de keuken bleven zitten terwijl ik zat te fotograferen.
Tot mijn maatje ineens een nestje zag.... hij waarschuwde me... We maakten dat we wegkwamen. De natuur moet je niet verstoren. Toch zat het me niet lekker. We hadden een briefje achtergelaten voor het geval de slopers maandag zouden komen.... Dat wist ik niet zeker, maar voor het geval dat... Let op zwaluwnestje in de keuken!
Vanochtend had ik het niet meer, moest weten hoe het met de zwaluwen ging. Tot mijn grote schrik, alles bijna plat... de machines deden hun werk. De mannen waren vriendelijk, ze hielpen me zoeken. De keuken was al plat, en daar onder het puin vond ik ze... Mijn hart stond even stil... één was dood, maar twee waren nog in leven... de ouders vlogen in paniek boven ons rond...
