Zweden. Het eiland Sandhamn en de schrijver Strindberg

Eind November. Stockholm Zweden. Met de motorhome kunnen we er niet geraken. Zeker niet als je maar voor 5 dagen naar #Zweden wilt. Dat doe je best met een goedkope vliegtuigmaatschappij. Al moet je dan wel op de onmogelijkste uren opstaan en midden in de nacht even lang in een bus als in het vliegtuig zitten om je bestemming te bereiken. En je 'moet' ook zitten in die bus! In mijn onnozelheid dacht ik, we zijn er zo, ik blijf wel even staan. Gelukkig wees de chauffeur mij de enige overgebleven plaats in de bus aan. Mijn plaats dus. Een plek waar ik tussen een bende jonge uitgelaten Britse jongens en meisjes, mijn reis kon vervolgen.

Fatsbursbrunngatan

We verblijven in de Fatsbursbrunnsgatan , dat is dus de naam van de straat, en we zitten op het zesde verdiep in een bed-en breakfast. Het klinkt niet direct natuur-natuur en dat is het ook niet, maar het was toch wel aangenaam. De laatste dagen logeren we op een van de vele eilanden in deze waterrijke omgeving, Sandhamn. Eerst moeten we een uur bussen van Sussen naar Stavnâss en dan een uurtje luxeboot varen naar Sandhamn. De boot is een soort pendeldienst. Grappig is wel hoe deze grote boot aan verschillende minipiertjes (brygga) aanlegt om één mens thuis te brengen of zelfs om één brief te posten. We trekken op en remmen af van Styrsvik naar Hassellö en Idholmen. De eilandjes zijn klein, kleiner en soms maar een dikke kei groot.

Sandhamn

In #Sandhamn staan er, in tegenstelling met die mini-eilandjes, tientallen huisjes tot een heel dorp. Allemaal houten huizen in pastelachtige rode, groene en gele kleuren. Een supermarktje, een krantenkiosk, 2 restaurantjes en een handvol mensen bevolken nu in deze herfstige ogenblikken het hele eiland.

We zitten comfortabel in ons poppenhuisje met houtvuur, badkamer, geëquipeerde, elektrisch kookfornuis, koelkast en in de kelder zelfs een sauna. Een grijze mistige dag, maar aan zee maakt grijsheid alles nog mooier, geheimzinniger. We wandelen dwars over het eiland, van zee naar zee. Het binnenlandse dennenbos is groen begroeid met bosbessen, beredruif, rode bosbes en vele soorten mossen in groen en grijs.

Op het strand vinden we veel zeewier in geel en groen maar ook in een vreemde baksteenrode kleur. Je merkt het misschien, ik ken hier alle namen van de planten niet meer en als ik de plantennamen niet meer ken, dan weet ik pas dat ik in de vreemde ben.