#Dagboek van een #overlever deel 2
Samenvatting: Angst, verdriet, pijn en details ik vertel het je allemaal in de vehalen serie "Dagboek van een overlever" Ik heb het overleefd, maar ben er niet geheel ongeschonden uitgekomen
Genre: Thriller/Horror
Leeftijd: 16+
Let op dit is fictief, maar niet geschikt voor mensen met een zwakke maag!
Dagboek van een overlever deel 1 gemist, je kan hem hier op je gemak nog eens terug lezen
Dagboek van een overlever 02-03-2020
In de spiegel zie ik de zwarte gedaante binnenkomen, nog steeds met zijn masker op. In zijn handen heeft hij een bruin gevlochten touw en duck tape. Hoe dichter hij bij mij komt, hoe erger de geur wordt. Het ruikt naar rottend vlees, ik krijg het gevoel te moeten kokhalzen, maar het lukt me niet. Ineens blijft de gedaante achter me stilstaan, eerst trekt hij het infuus uit mijn hand en daarna klemt hij tussen mijn lippen een lang doorzichtig buisje en daarover heen plakt hij een stuk ducktape.
Ik weet nog dat ik mezelf afvroeg waarom hij niet voor me kwam staan, maar dat zou wel te maken hebben met het feit dat ze willen zien wat ze me aandoen. Dan komt ook de vrouw van eerder binnen, in haar hand heeft ze een houten emmer, deze zet ze bij me voeten neer en ze doet het uiteinde van het buisje erin. Ik probeer mijn ogen naar beneden te richten, maar zie niet wat er in de emmer zit, wat ik wel weet is dat de geur verschrikkelijk is, nog erger dan het rottende vlees wat ik eerder rook. De vrouw kijkt op haar horloge en mompelt tegen de man “Nog een uur, dan moet de vloeistof uitgewerkt zijn, zorg dat je haar stevig vastbind. We willen niet dat ze denkt dat ze zomaar kan vluchten, na wat ze jouw aangedaan heeft. Ze gaat boeten voor al de pijn die jij hebt moeten doorstaan” De man zegt niets, en knikt alleen maar. Hij pakt het touw en begint eerst het touw om mijn middel en borstkas te knoppen, ik krijg moeite met ademhalen, maar het doet geen zeer, hoe kan het dat het geen zeer doet. Daarna gaat hij over naar me polsen, ik zie in me ooghoeken dat mijn polsen beginnen te bloeden als hij het touw aantrekt, nog steeds voel ik geen pijn, maar de benauwdheid overmand me en ik raak weg.
Als ik bijkom ben ik alleen in de kamer, en voel ik een intense pijn in me polsen en middel, van schrik maak ik een onverwachtse beweging, en dit lukt, maar de pijn is zo intens en niet te beschrijven, ik heb hoofdpijn en voel me duizelig worden. Hoelang ik weggeweest ben weet ik niet, wat hij verder nog gedaan heeft weet ik ook niet en dat maakt me angstig. Met mijn tong voel ik het buisje wat ze eerder in mijn mond geplaatst hebben, ik neem een slok en meteen voel ik dat het foute boel is, mijn mond begint te branden en ik proef bloed. Is dat mijn bloed? De pijn begint bij mijn lippen en gaat door tot in mijn slokdarm, ik heb het gevoel alsof alles van binnen in brand staat…
Wordt vervolgd… benieuwd naar het vervolg, volg me dan via instagram of op yoo.rs om altijd als eerste op de hoogte te zijn van het vervolg.
