Het geritsel van bladeren werd luider. We hoorden het voor, achter en naast ons, we waren omringd en konden geen kant meer op.
De ijstrol zette mij op de grond en probeerde mij te beschermen met zijn grote lichaam. Hij schermde mij af met zijn robuuste armen.
Tussen de blaadjes voor ons zagen we een rood neusje steken vlak boven de grond. Het felrode neusje viel goed op boven de witte sneeuw. Ook de andere lieten hun neusjes tevoorschijn komen.
En wat bleek nou, het waren kleine schattige sneeuwegeltjes, niets om bang voor te zijn.
Alleen de sneeuwtrol begon wat ongemakkelijk te schuifelen met zijn zware poten, ik voelde zelfs dat zijn lichaam begon te trillen. Was hij echt bang voor deze lieve kleine onschuldige sneeuwegeltjes?
Of wist hij meer, dat deze wezentjes een voorbode waren voor iets veel groters?
Wil je reageren op mijn verhaal of zelf ook deelnemen aan de challenge? Maak dan eenvoudig en gratis een account aan via onderstaande link:
© Galaxy 3-11-2018
