I'm rather sensitive to people who have died. They “visit” me unexpectedly or I invite them. In the latter case I therefore have a serious problem or just a question that is a little less intense. Not that I always get clear answers, but in general I can go one step further. Even if only that they make me quiet. Knowing that I'm not alone and my dear deceased dear people are always around me. A friend of mine always says lovingly, “It's always busy in your house. It's like you're not living alone. “ Or would my junk mean😉
As you know (and if not, please refer to the link Daddy don't run so fast. ) my father died very young. In his sleep to myocardial infarction.
I was also very young and from then on I have always known and felt that my father was with me. Sometimes even so literal that he sat on my bed. I thought it was mighty beautiful.

Years later and an intense year course on mediumship, I have already been able to pass on beautiful messages from the deceased on, for example, the question: 'How are you?. And always the answer was that they are happy and that they are doing very well. And I saw and felt them happy, too.

At some point I was actually curious about his' being 'on the other side. He also indicated that he has found peace and peace in it and that he is well.
I wanted to know what it was like to be so suddenly snatched away from your family, your life.

His answer was pretty clear.
“I was very confused after my death. Shocked, too. Suddenly I wasn't with you guys anymore. I didn't understand anything about that. My mother stood next to me, and I understood even less about it, because she had died. I really had to get used to the idea that I'm no longer a physical part of my family. I also had a form of mourning. Processing what happened to me. It took me a long time (earthly time*), partly because I felt your grief and the mess it caused in your lives. That was hard to experience. But know that I'm always there. And you especially know it!

What I'm saying with my story is that you always need time to process earthly life. One takes longer than the other. That is due to the circumstances. For example, my mother symbolically showed me (she was in bed) that she was tired of her life on earth. But being with my father, she loved and strengthened her in her healing.

* Only on earth is 'worked' with time. On the other side there is no time and space, but Souls who have passed over speak in earthly time to clarify it.

Loading full article...

Deze kant kende ik nog niet van je, Marion. Wat fijn dat je vader bij je is!!
Mam ook.
Nee gedoseerd mezelf 'bloot' geven 😂😂
Mooi is dat..ja een  knappe man was hij
mijne ook, na zijn overgang voelde ik mij extreem gelukkig en  hem dichterbij dan ooit
de aanwezigheid is vaak voelbaar hier ook j....fijn
Wat mooi dat je vader altijd bij je is. Ik weet ook hoe het is om contact te hebben met overledenen, het is heel indrukwekkend, maar voelt wel heel natuurlijk. Fijn dat je op die manier contact met je vader hebt gehad, zeker omdat je al jong afscheid van hem... Show more
Als je nu je vader al dichtbij hebt, zal dat met je mama ook wel lukken. Het is heel fijn in ieder geval, maar het verloste  me niet van hun aardse gemis overigens, maar da tzal je ook wel herkennen.
Het lijkt mij bijzonder en een ook heel mooi  te weten dat je vader op deze wijze toch altijd bij je is.
Het voelt wel heel veilig. Inmiddels heeft mijn moeder zich bij hem gevoegd en die twee laten regelmatig voelen dat ze dichtbij zijn.
wat bijzonder dat je contact met hem hebt!
Ik vind het ook iedere keer weer bijzonder en heel fijn.
Ik herken dit allemaal. En weet het ook. Mijn schoonmoeder is via mij, overgegaan. Terwijl ik zat te werken, kwam ze in mijn hoofd en steeg ze op. Op het moment dat ik het mijn man  wilde vertellen ging de telefoon en kreeg hij het te horen van een lieve ... Show more
Bijzonder mooi jouw verhaal, ondanks de omstandigheden. We laten elkaar graag weten als we overleden zijn, dat we toch dichtbij zijn.

Tuurlijk lijk ik op hem. Ik ben ook reuze knap hihi
Op FB zei een vriendin dat ik op hem lijk, maar ik zie het niet. Wel onze vorm van de ogen. Dat zie ik wel.
Met aandacht gelezen.
Met veel interesse gelezen....Kom er vast nog wel een keer bij je op terug. 
Er komen nog wel meer artikelen hier over van mijn kant.
Ik vraag mij af, hoe iemand aan je verschijnt. Zie je hem of haar zoals je ze de laatste keren zag of zijn ze veranderd en wanneer ze verongelukt zijn, gewond of geheeld? Rare vraag misschien, maar ik kan het me zo moeilijk voorstellen. Hoewel ik wel een... Show more
Dat is een mooie vraag die je stelt. Maar ik kan er geen eenduidig antwoord op geven. Ik kan alleen voor mezelf spreken, omdat iedereen die hier gevoelig voor is het anders ziet, voelt of ervaart.... Show more
More replies (1)
een mooie blog. Schrijf je hier vaker over, heel interessant
Indirect wel een beetje. Laat ik een beetje doorschemeren zo hier en daar. Ga er wel vaker over schrijven (en niet schemeren 😉), zoals ik hierboven al schreef.
Een mooie blog. Fijn dat je dit wilde delen en dat ga ik ook doen.
Graag gedaan! Je bedoelt een eigen ervaring delen of dit blog? Hoe dan ook, jij ook alvast bedankt.
Heel mooi beschreven. Lijkt me bijzonder. Tegelijkertijd ben ik er (nog) bang voor, dus heb wijlen mijn pa verzocht om niet aan me te verschijnen. Hetgeen hij ook niet IRL doet. Wel in mijn dromen. Dat mag, had ik aangegeven.
Dan zou je voor je gaat slapen misschien een vraag kunnen stellen die hij in je droom kan beantwoorden. Let wel: Het is niet altijd letterlijk antwoord. Soms laten ze iets zien of voelen of is het gesprokene symbolisch
Wat heb jij toch n bijzondere gave en wat heb je dat prachtig omschreven. Wij hoeven maar 1 persoon te missen als iemand ons ontvalt, maar de gene die overlijdt, moet veel meer mensen missen en van veel meer (mensen) afscheid nemen.
Ik vind het ook nog steeds heel fijn en bijzonder.

Maar daarentegen 'ontmoet' de overledene ook weer zijn verloren geliefden ;-)