Ik weet niet meer zeker hoe oud ik was, maar heul jong nog. Ik zal hooguit 6 of 7 jaar geweest zijn. Toen nog behoorlijk verlegen.
Jij!! Verlegen?!
Ja, ik was verlegen. Tot rood aanlopen toe. Ik geef toe, daar zie je niks meer van terug. Nou, okay, soms. Heel soms. Somser dan soms.
Maar ik begrijp dat je je er weer mee gaat bemoeien en me mijn verhaal weer gaat onderbreken met je flauwekul?!
Het is al weer wat geleden inmiddels, dus ja!
Fijn, gaat weer gezellig worden.
Denk het wel. Of je verhaal moet niet zo gezellig zijn.
Mijn verhaal is wat, hoe zal ik het zeggen. Gênant.
Ow, nou dan val ik met m'n neus in de boter. Love it ! Wat een timing van mezelf, dat ik je uitgerekend nu weer zie.
Stil maar. Dit ga je me met pech, nog lang nadragen. Trauma aan over gehouden, dus voordat je begint met je woordendiarree, denk even aan dat kleine meisje van een jaar of 6.
Ik beloof niks.
Zucht!
Het was eind januari. En er zou een mevrouw op school komen die ging glasblazen. De jongste klassen mochten 's morgens naar de gymzaal en de oudere klassen 's middags.
Ik zat vooraan, want anders zag ik niks, want ik ben nooit echt de hoogte in gegroeid.
Je hebt anders later een enorme groeispurt gemaakt. Je moest er 50 voor worden, maar dan heb je ook wat. Oh, ehm wacht.... die was niet in de hoogte.
Monster, lelijk monster dat je bent. Moest dat nou echt?!!
Floepte er zo uit. Maar ga gerust verder met je verhaal.
Wat ze allemaal maakte weet ik echt niet meer. Mijn beleving en herinnering aan deze activiteit is wat beperkt geworden door mijn nogal domme actie.
Ik zeg niks. Denk des te meer.
(*)&)8976^&%%^R$)(*_*(+_))U*&^%& !!!!!!!
Op enig moment vraagt de vrouw: 'Zijn er misschien kinderen hier, waarvan de moeder jarig is?
En prompt steek ik m'n vinger op. Mama was helemaal niet jarig, maar wel bijna, en dat gold in mijn brein ook.
En je werd niet rood van die leugen? Zou je toch verwachten hè, van een verlegen meisje! Nou?
Hou toch op, jij! Als je niet oppast bezorg ik jou rode wangen, met mijn vlakke hand.

Nou, dan gaan we voor jouw moeder een mooi vaasje blazen, zei ze.
Ze blies eerst een rond buikje, en toen een mooie hals die een beetje uitliep.
Vind je 'm mooi?
Ja, ik vind 'm heel mooi !
Maar hij kan nog mooier en ze blies of nou ja, zoog, kuiltjes in het buikje van de vaas.
Het vaasje zal zo'n 15cm hoog geweest zijn, maar ik was er behoorlijk verguld mee.
Ze wikkelde het vaasje zorgvuldig in vloeipapier en gaf het aan mij.

De school ging vrijwel direct uit en ik kon meteen tussen de middag het vaasje aan mama geven.
De juf vertrouwde het zaakie niet helemaal en hield me staande, voordat ik de school uit zou lopen.
Is jouw moeder echt jarig vandaag?
Ja, ze is echt jarig.
Maar de pijn in m'n buik groeide en ik liep snel weg.
Schaamteloos, schaamteloos was je!! Mijn hemel, ik weet niet wat ik hoor gewoon.
Ja, braverik, jij hebt nooit wat geflikt natuurlijk... pfffff Schei toch uit met je schaamteloos. Een uk was ik en een beetje niet zo handig bezig. Meer niet.
Meer niet??!! Je liegt gewoon twee keer.
Hou ff je bakkes en laat me verder vertellen. Ik weet ook wel dat het niet koosjer was. Effe muil dicht nu.

Voor de school stond mama te wachten en ik stopte het vaasje in mijn jaszak.
Onderweg naar huis, voelde dat vaasje eigenlijk niet meer zo goed om aan mama te geven. En tegen de tijd dat ik thuis kwam voelde het helemaal niet goed meer.
En ik begon thuis te huilen, nog voordat ik m'n jas had uitgetrokken.
Mama totaal verbaasd, want ik had onderweg waarschijnlijk (vermoed ik zo, ik kletskous) uitgebreid verteld over mevrouw de glasblazer.
En het hoge woord kwam er natuurlijk uit dat ik een vaasje had laten blazen voor haar verjaardag, maar dat ik gejokt had en gezegd dat ze vandaag jarig was.
Als ik niet bang was van mijn eigen leugentje, dan toch zeker voor de straf die ik zou krijgen.
Maar ze bleef rustig.
We gaan vanmiddag eerder naar school en dan geef je het vaasje terug en ga je vertellen wat je gedaan hebt, zei ze.
Geen idee hoe ik geantwoord heb, maar ik weet wel dat ik rode wangetjes had toen ik het aan de juf vertelde en de vaas teruggaf.
Maar ook de juf was niet boos en zei dat ze het al vermoedde dat het niet waar was en zand erover.
  Ik zou je de hele middag in de hoek gezet hebben. Ik ben gewoon helemaal ontdaan van dit verhaal.
Ga maar lekker ontdaan zitten zijn... Hou je misschien je mond.

Moraal van dit verhaal ...
Voordat je roept dat moederdag een commercieel uitgemolken koe is, bedenk dan dat moeders heel wat te stellen hebben met hun kroost. (Andersom ook trouwens, maar dat terzijde.)
Het zal je kind maar wezen die met een vaasje thuiskomt die bij elkaar gelogen is. En dan gewoon liefdevol een knuffel geven en zeggen: 'Dat gaan we oplossen. Komt heus goed.'
En alleen al daarom is er moederdag.
Voor de onvoorwaardelijke liefde.


De laatste foto van mij met m'n moeder
december 2006

mothersday

#mothersday #moederdag #vaasje #IkWouDatDeHemelOpenging

Loading full article...