'Het servies is van mij, dan weten jullie dat vast.’  Meteen maar duidelijk zijn, de eerste klap is een daalder waard.
Joris en Chantal kijken Lisa inderdaad even stomverbaasd aan. ‘Nou, nou. Dan wil ik dat koperen vaasje.’
‘En ik het schilderij dat boven de kast hangt.’
‘Maar dan wil ik het kleedje dat oma nog geborduurd heeft!’
‘Met die vlek erin? Daar is nog eens koffie op gemorst, geloof ik.’
‘Dat kan wel. Het is misschien wel slim als we namen op al die spulletjes zetten, dan voorkomen we dat er per ongeluk door jullie verkeerde dingen worden meegenomen.’
‘Goed idee.’
De zwakke stem van moeder klinkt verongelijkt uit de andere kamer. ‘ik leef nog jongens, al lig ik op mijn sterfbed. Het duurt vast niet lang meer. Kunnen jullie niet een paar dagen wachten voor jullie gaan verdelen?’


(c)2021 Hans van Gemert 

Deze tragische bijdrage past in de #140w -schrijfuitdaging van juni 2021:

https://yoo.rs/140w-140-woorden-in-juni-morgenster-1622546739.html?Ysid=31783 

140 woorden in juni: Morgenster
 
Loading full article...