Kinni en Ka (22)
Ka kijkt verbijsterd om zich heen. Ze liggen allemaal op de grond. Dood!
'Hier ben ik dan!' klinkt de stem van Kinni.
Ka draait zich verrast om. 'Waar was je al die tijd?'
'Plannetjes maken,' antwoordt ze.
'Kon je me niet eerst bevrijden?'
'Nee, dat hoorde allemaal bij mijn plan.'
'Wat is er met de thermoskannibalen gebeurd?'
'Ik heb ze vergiftigd!'
'Was het de soep?'
Kinni knikt. 'Nu ik dat stelletje barbaren heb opgeruimd, staat er niets of niemand meer tussen jou en mij. Eindelijk is het tijd!'
'Tijd voor wat?' vraagt Ka argwanend.
'Tijd voor de picknick, natuurlijk.'
'Oja, de picknick. Waar is je mandje?'
'Die heb ik niet meer nodig. Ons eten ligt al voor ons klaar...'
Nu begrijpt Ka het.
Kinni is ondertussen naast hem komen zitten. 'Gezellig hè?' fluistert ze hem toe.
'Heel gezellig,' lacht Ka.
