Kinni en Ka (3)
'Ik ben echt blij dat ik je heb kunnen strikken,' benadrukt Kinni nog eens.
'Eh, oja?' merkt Ka op. Met enige moeite weet hij de trilling in zijn stem te verbergen.
'Voor vanavond dan,' voegt Kinni er snel aan toe. 'Je weet nooit wat er nog meer kan gebeuren.'
Het lijkt Ka een goed idee om daar geen antwoord op te geven. Hij probeert een beetje afstand te houden, maar Kinni trekt hem steeds dicht tegen haar aan.
Zwijgend lopen ze door het dorp. De hut van Kinni ligt vrij afgelegen.
Het is donker, de maan heeft zich verstopt achter een grote grijze wolkenbrij.
Dan klinkt er in de verte een afschuwelijk kabaal. Ka herkent daarin de brul van een tijger. Het klinkt alsof hij na een gevecht zijn prooi te pakken heeft gekregen.
Ka krijgt het er ijskoud van.
#140w#schrijfuitdaging#kannibaal
