Ko doet het zo (4)
Ko ziet door het glas de rand van de tafel in zicht komen. Hij zet zich schrap.
De laatste zet van Kimmie brengt het limonadeglas en de kanarie de diepte in.
Ko sluit zijn ogen en hoopt er het beste van.
Kimmie durft ook niet te kijken. Ze houdt haar vleugels voor haar gezicht.
‘Ko?’ roept ze na een tijdje voorzichtig. ‘Ben je nog heel?’
Ze krijgt geen antwoord. Angstig gluurt ze over de rand van de tafel. Tot haar grote verbazing is de vloer helemaal leeg. Er liggen geen glasscherven en ook Ko is in geen velden of wegen te bekennen.
‘Ko, waar ben je?’ roept Kimmie ongerust. Ze vliegt op van het tafeltje en kijkt om zich heen. Ze ziet enkel een leeg strand. Of toch niet? Heel in de verte ziet ze de zon ergens op weerkaatsen.
#140w#schrijfuitdaging#kimmieenko
