Ik ga de uitdaging aan!

Als schrijver van misdaadromans, ontkom ik er bijna niet aan om iets in die richting te verzinnen 😁.

Op je oude dag de misdaad in - gerechtigheid!?

Met een schuldbewuste blik heb ik de bewaker een aansteker afgetroggeld. Hij kent me wel, weet dat ik vaak ’s avonds werk. Hij weet ook dat ik kort geleden gestopt ben met roken. Mijn schuldbewuste blik is dus volledig verklaarbaar, al is het dan om de verkeerde reden. Vanavond werk ik voor mezelf...

De sleutel tot succes en het behoud van mijn vrijheid, is tijd en afleiding. Het eerste is nogal beperkt en over het laatste heb ik uren nagedacht en gezocht naar een passende oplossing. Ik denk dat ik die gevonden heb, maar ik kan op mijn vingers natellen dat er maar één dingetje mis hoeft te gaan, en mijn plan loopt mis.

Ik haal diep adem om mijn hartslag tot rust te brengen en stap de deur in. Binnen is het stil, ik ben de enige aanwezige en buiten het zicht van de bewaker houd ik de vlam van de aansteker net zo lang voor het brandalarm dat deze afgaat. Meteen ga ik er moeizaam rennend vandoor, op mijn leeftijd gaat dat zo makkelijk niet meer. Naar de tweede verdieping, het kantoor van de manager. Drie deuren verder dan mijn eigen saaie en raamloze werkhok.

Loading full article...