Bij de ene gaat het jong zakken, bij de andere laat maar vanaf een zekere leeftijd is er geen houden meer aan en geldt de wet van de zwaarte kracht.

Ik had haar helpen douchen. En het was tijd om aan te kleden. Ze wilde nette kleren aan want ze zou opgehaald worden om mee te gaan naar een feestje. Ze keek er erg naar uit, vertelde er honderduit over en deed haar best om er op haar paasbest uit te zien. Ze had mooie kleding uitgezocht maar werd toch ineens onzeker of dat bloesje wel écht leuk genoeg was. En die schoenen, stonden die daar wel goed onder of kon ze beter die andere aandoen?

Persoonlijk vond ik dat ze goede keuzes had gemaakt maar ze wilde op het laatste moment haar bloes toch nog ruilen voor die andere. Prima, doen we dat. Wat verheugde ze zich op dit uitje dat was wel duidelijk.

Ze was al helemaal klaar toen ze ineens vroeg: 'kind, hangen ze een beetje recht?' Ze keek onzeker naar beneden naar haar borsten. Ik keek eens goed en merkte aandachtig op dat dit niet helemaal het geval was. Ze plukte nog wat in haar bh keek me opnieuw aan en ik schudde mijn hoofd. Nee dit was het ook nog niet helemaal.
'Zal ik even?' vroeg ik, nu op mijn beurt wat onzeker. 'Ja kind, hang jij ze maar even recht'.

Dus dat deed ik. Toen ik mijn hand uit haar bh haalde keek ik nog eens goed terwijl ze me verwachtingsvol aankeek. Als antwoord stak ik twee duimen in de lucht en zei: 'Top!'

Loading full article...

zo gewoon als we dat allemaal vinden als we in de zorg werken, zo ongewoon is het voor de rest
Schorelaar ik durf niet in te vullen hoe groot het probleem is voor de zorgvrager, Maar als een zorg verlener is het niet
Kan me voorstellen dat je dan toch even over een drempeltje moet, hahaha, maar het werd gewaardeerd, mevrouw helemaal blij!
Marjolein Nou, ik niet. Maar ik doe haar natuurlijk wel een voorstel wat zij misschien zelf niet prettig had gevonden. In dit geval werd het gelukkig erg gewaardeerd.
More replies (1)
Wat zal ze genoten hebben!
Niets mis mee om iemand even wat extra kracht te geven.