Bij de ene gaat het jong zakken, bij de andere laat maar vanaf een zekere leeftijd is er geen houden meer aan en geldt de wet van de zwaarte kracht.
Ik had haar helpen douchen. En het was tijd om aan te kleden. Ze wilde nette kleren aan want ze zou opgehaald worden om mee te gaan naar een feestje. Ze keek er erg naar uit, vertelde er honderduit over en deed haar best om er op haar paasbest uit te zien. Ze had mooie kleding uitgezocht maar werd toch ineens onzeker of dat bloesje wel écht leuk genoeg was. En die schoenen, stonden die daar wel goed onder of kon ze beter die andere aandoen?
Persoonlijk vond ik dat ze goede keuzes had gemaakt maar ze wilde op het laatste moment haar bloes toch nog ruilen voor die andere. Prima, doen we dat. Wat verheugde ze zich op dit uitje dat was wel duidelijk.
Ze was al helemaal klaar toen ze ineens vroeg: 'kind, hangen ze een beetje recht?' Ze keek onzeker naar beneden naar haar borsten. Ik keek eens goed en merkte aandachtig op dat dit niet helemaal het geval was. Ze plukte nog wat in haar bh keek me opnieuw aan en ik schudde mijn hoofd. Nee dit was het ook nog niet helemaal.
'Zal ik even?' vroeg ik, nu op mijn beurt wat onzeker. 'Ja kind, hang jij ze maar even recht'.
Dus dat deed ik. Toen ik mijn hand uit haar bh haalde keek ik nog eens goed terwijl ze me verwachtingsvol aankeek. Als antwoord stak ik twee duimen in de lucht en zei: 'Top!'
'Ja? hangen ze recht?' 'Zeker weten!'
Tevreden leunde ze achterover in haar stoel. Daar zat ze, op haar paasbest, te wachten totdat ze werd opgehaald :)
