Ze ging zitten en haalde het boekje uit het doek! De kaft alleen al was een schat, prachtige tekeningen van bloemen en vogels en bomen waren met potlood op de kaft getekend! Ze streek met haar vingers over de kaft en voelde meteen dat het iets speciaals was! Voorzichtig opende ze het boekje en las: Mijn naam is Mara van der Leijen en ik ben de moeder van Jessie en Kurt. Haar hart sloeg over, dit moesten de woorden van haar moeder zijn die hier in dit boekje geschreven stonden. Ze kon haar ogen er niet meer vanaf houden! Woord na woord nam ze in zich op en bladerde weer terug las nog eens en wikkelde toen het boekje weer in de doek. En stak het in haar tas die naast haar lag! Ze zou het mee naar huis nemen!
Dit deel van dit vervolgverhaal past in de uitdaging van Frustelenindemarge, neem een kijkje op haar blog en schrijf met ons mee!
