Een aantal dagen heb ik daar gelogeerd en we zijn ook naar ome Peer en tante Els gereden. Zij woonden in een dorp welke behoord bij de 'Acht Zaligheden'. We waren al een aantal jaren niet meer bij hun geweest.

Even zoeken, geen tomtom nog in die tijd en een paar mensen de weg vragen. Maar het huis kan ik me nog goed herinneren en even later zag ik het ook, precies zoals ik 't me herinner. Een vrijstaand oud 'nieuwbouwhuisje', met een laag muurtje om het voortuintje heen. Daar bovenop wit geschilderde 'krullen' van smeedijzer. Direct voel ik me even nóg 15 jaar terug in de tijd gaan...

We lopen achterom, het was lente of zomer maar in elk geval heerlijk weer. Oom en tante zitten buiten aan de tuintafel op hun plaatsje bij de achterdeur. Direct blijken de mensen blij verrast door onze onaangekondigde komst. Ome Peer haalt vriendelijk lachend zijn pijp uit zijn mond en zegt: 'ik zal mee koffie zetten!' Moeder en tante Els 'buurten' honderduit over vanalles en nog wat en later met z'n vieren onder het genot van koffie met ongetwijfeld iets erbij, al weet ik niet meer wat. Daarna lurkt oom weer aan z'n pijp en ik rook een shaggie.

Tante Els moet 'ons mam' wat laten zien en zij gaan naar binnen. 'Ja' zegt ome Peer, terwijl hij met z'n wijsvinger de verse tabak bij zijn pijp indrukt. Vervolgens steekt hij 'm aan met een aansteker die kennelijk voor dit rookwaar ontworpen is. 'Ik wist niet dat dat alweer zolang geleden is dat we elkaar nog hebben gezien, er is toch zo weer een tijd voorbij hè...' 'Ja dat is zeker een tijd geleden', bevestig ik. Ik kijk langs de hoge coniferenhaag van hun langwerpige smalle achtertuintje en langs de andere kant terug. Daar valt de hondenren op, die leeg is, tegen de garage aan. 'Hebben jullie die herder niet meer?', vraag ik ome Peer. (Er weer niet bij stilstaande hoelang het allemaal geleden is) 'Nee, allang niet meer, die is ook al dood'. 'Eigenlijk ben je zo oud en versleten', gaat oom verder. 'Maar we hebben het toch altijd goed gehad, niet overdreven maar we komen toch niks te kort en we hebben onze kinderen en kleinkinderen'....

'Onze Michael werkt bij van der Hulst in Hoogeloon, die autogarage, dè witte toch wèl?!' 'Ja, dat weet ik', zei ik terwijl ik een rookwolk van ooms pijp onder m'n neus door kreeg. Het rook wat naar caramel of zo... 'Hij had een goeie baan als monteur in een andere garage en werkte daar nog maar net. Hij had een heel goed loon. Maar hij werkte er nog maar net en toen wilden ze 'm hebben in die garage in Hoogeloon. Maar waar hij werkte wou hij eigenlijk niet weg. Toch nieuwsgierig geworden, is hij op gesprek gegaan en had daar zo'n bedrag aan salaris genoemd dat hij dacht toch niet aangenomen te worden. Maar ze gingen akkoord!' Oom lachte en roggelde tegelijk een beetje. 'Jè, dè hod ie nie vurwócht!'

'Hij kreeg 2 Passat's binnen, precies dezelfde! Van de ene zat de voorkant in mekaar en van den andere den aachterkant, allebaai total loss. En van die 2 auto's hit 'ie d'r één gemokt. Aan elkaar gelast en d'r was niks van te zien. D'r het 'ie nog joare plezier van gehad'. Ooms ogen straalde, hij was echt trots op z'n zoon. Op beide natuurlijk wel.

'Kende gé dè liedje van 'Vlieg nooit te hoog?', ging oom later verder. Z'n gezicht vertrok wat en er leek bijna een traan te komen. 'Jaa dè ken ik wèl', zei ik. 'Dè heb ik aaltè een húl schön liedje gevonde'... ging oom verder. 'Dan moet ik aaltè wir terugdenke on vruuger'... Oom praatte nog even door en ik luisterde aandachtig en had inmiddels weer een handgerolde sigaret aangestoken....

Vrolijk en lachend kwamen moeder en tante Els weer naar buiten, zonder te weten waar wij het over hadden gehad. Het contrast was duidelijk merkbaar voor mij en ook voor oom?... 'We moesten maar weer eens gaan', zei m'n moeder. Ome Peer en tante Els stonden op en liepen mee naar de auto waar ze interesse in toonden. Ook hun zoon Michael was intussen gearriveerd, welke als monteur nog wat extra interesse had voor het voertuig. Ze hebben ons vrolijk uitgezwaaid en dat is de laatste keer geweest dat ik ome Peter en tante Els nog in levende lijve gezien heb. Het liedje draai ik nog regelmatig en is nu ook de mijne geworden. Maar ook denk ik dan aan dit verhaal van oom en tante en aan hún leven...