Morgen wilde ik een vervolg schrijven ivm omstandigheden schrijf ik nu het vervolg. Je hebt een man die van je houdt en om jou geeft. Hij verast mij elke dag. Dat gevoel is niet te omschrijven. We zijn lekker naar egypte gegaan voor onze huwelijksreis. Leuke momenten samen meegemaakt die je niet vergeet.
Ik kwam erachter dat ik zwanger was. Ik zei tegen mijn man: ik ben zwanger. Daarna knuffelde ik hem. Ik was zo blij en dankbaar. Een kleine baby die in mijn buik groeit. dat was zo mooi en precious. Ik zag aan de echo dat het goed gaat met de kleine en dat alles qua gezondheid goed gaat dat is voor mij het allerbelangrijkste.
Totdat iets ernstig gebeurd wat ik eigenlijk niet zag aankomen. Ik ben een persoon die straight to the point is. Als ik iets niet leuk vind, dan zeg ik het. Hij deed iets bij mij gezicht, en ik zei dat hij ermee moest ophouden en dat deed hij niet. Dus ik duwde hem weg. en hij begon tegen mij te schreeuwen dat ik mij kanker bek moest dicht houden. Ik zei tegen hem: je weet dat ik het woord niet wilt horen, er zijn mensen daar aan overleden en je zegt het alsof dat normaal is. Hij zei: je hebt echt geluk dat je zwanger was, anders had ik je wel geslagen. Ik schrok wat hij zegt. Dat moment dacht ik: Ben ik wel getrouwd met de juiste persoon? Waarom doet hij zo? Nadat we ruzie hadden, begon hij te huilen en zei tegen mij: het spijt me echt sorry, het was nooit de bedoeling om jou zo te behandelen.
Dus ik accepteerde zijn excusses. Tenminste ik dacht dat hij zou gaan veranderen. Gaat hij wel veranderen voor mij? Gaat hij mij helpen zowel emotioneel als financieel? Houdt hij wel van mij? Dat zijn allemaal vragen die spoken door mij hoofd. VERVOLG volgende week
#honeymoon
Ik kwam erachter dat ik zwanger was. Ik zei tegen mijn man: ik ben zwanger. Daarna knuffelde ik hem. Ik was zo blij en dankbaar. Een kleine baby die in mijn buik groeit. dat was zo mooi en precious. Ik zag aan de echo dat het goed gaat met de kleine en dat alles qua gezondheid goed gaat dat is voor mij het allerbelangrijkste.
Totdat iets ernstig gebeurd wat ik eigenlijk niet zag aankomen. Ik ben een persoon die straight to the point is. Als ik iets niet leuk vind, dan zeg ik het. Hij deed iets bij mij gezicht, en ik zei dat hij ermee moest ophouden en dat deed hij niet. Dus ik duwde hem weg. en hij begon tegen mij te schreeuwen dat ik mij kanker bek moest dicht houden. Ik zei tegen hem: je weet dat ik het woord niet wilt horen, er zijn mensen daar aan overleden en je zegt het alsof dat normaal is. Hij zei: je hebt echt geluk dat je zwanger was, anders had ik je wel geslagen. Ik schrok wat hij zegt. Dat moment dacht ik: Ben ik wel getrouwd met de juiste persoon? Waarom doet hij zo? Nadat we ruzie hadden, begon hij te huilen en zei tegen mij: het spijt me echt sorry, het was nooit de bedoeling om jou zo te behandelen.
Dus ik accepteerde zijn excusses. Tenminste ik dacht dat hij zou gaan veranderen. Gaat hij wel veranderen voor mij? Gaat hij mij helpen zowel emotioneel als financieel? Houdt hij wel van mij? Dat zijn allemaal vragen die spoken door mij hoofd. VERVOLG volgende week
#honeymoon
