Abby Johnson; van abortuskliniek naar prolife

Abby Johnson was directeur van de abortuskliniek Planned Parenthood. Op een gegeven moment werd haar gevraagd te assisteren bij een abortus. Wat ze toen zag was zo verschrikkelijk, dat ze ontslag nam.

Ze werkt nu voor een prolife beweging in Amerika en schreef een boek over haar ervaringen. Dit weekend zagen wij de verfilming van dat boek Unplanned op tv.

Opgroeien in een christelijk gezin en toch abortus

De Amerikaanse Abby Johnson groeide op in een christelijk gezin. Haar ouders waren niet slechts in naam christen, maar hadden ook op de Bijbel gebaseerde normen en waarden, die ze Abby ook meegaven.

Johnson schreef een boek, waarin ze beschrijft hoe ze als naïeve studente bij de Amerikaanse prochoice organisatie Planned Parenthood kwam te werken. Dit is een grote abortusorganisatie. In de acht jaar dat ze daar werkte, liet ze zelf ook een baby aborteren.

Vanwege gewetensbezwaren vertelt ze haar ouders aanvankelijk niet waar ze werkt. Als haar ouders er later achterkomen, vertellen ze gewoon wat ze er van vinden. Het mag wel duidelijk zijn dat ze het niet eens waren met haar keuze bij Planned Parenthood te werken. Ook met haar man voert ze regelmatig discussies over haar werk.

Ze blijft er echter bij dat het goed is wat ze doet. Vrouwen moeten een keuze hebben, vindt ze. Ze klimt op tot directeur van de kliniek.

Je zult niet doden

“Je zult niet doden” is één van de tien geboden. Dat geldt dus ook voor het ongeboren leven. De mens heeft dat gebod aangepast in: je zult niet doden, tenzij het je beter uitkomt om wel te doden. Moord en doodslag is schering en inslag. Er zijn zelfs regeringen die nog altijd de doodstraf in hun wetboek van strafrecht hebben staan. Dit geldt voornamelijk voor islamitische landen, maar er zijn ook Amerikaanse staten die hiervoor zijn.

De Bijbel is hier echter heel duidelijk in. Mensen mogen niet beschikken over leven en dood. Dit is aan God voorbehouden en wat we daar ook van vinden: ‘Zijn wil is wet’. Ongeboren leven is ook leven en dient dus beschermd te worden.

Kom eens helpen bij een abortus

Abby Johnson wordt op een dag gevraagd om te helpen bij het uitvoeren van een echogeleide abortus. Dit is de eerste keer dat haar dit gevraagd wordt en met lichte tegenzin stapt ze de onderzoekskamer in. Ze is dan al directeur van de abortuskliniek.

Wat ze op dat moment nog niet weet, is dat ze dat niet lang meer zal blijven. Wat ze meemaakt in de onderzoekskamer, verandert haar hart compleet en voorgoed. Ze is diep geschokt door wat ze ziet. Ze moet meehelpen met het vasthouden van de sonde en kan op een schermpje zien wat er gebeurt. Ze komt tot de conclusie dat ze hier niet langer aan mee wil werken en neemt ontslag bij de abortuskliniek.

Ongetwijfeld heeft ze nu nog meer begrip gekregen voor de mensen die buiten het hek van de kliniek staan te bidden. Zij proberen mensen op andere gedachten te krijgen. Die mensen vertellen vrouwen en meisjes dat er andere oplossingen zijn.

Advocaat van de prolife beweging

Ze heeft aan beide zijden waarheid, goedheid en wijsheid gezien. Ook heeft ze aan beide zijden domheid, onbetrouwbaarheid en misleiding waargenomen. Eigenlijk is dat heel triest, maar het is niet anders. Haar conclusie is in ieder geval dat ze niet meer mee wil werken aan het aborteren van ongeboren leven. Ze sluit zich aan bij de prolife beweging en wordt daar advocaat.

Een aantal medewerkers uit de abortusindustrie heeft haar voorbeeld gezien en gevolgd. Ze is in 2009 opgestapt en in de daarop volgende maanden verlieten meerdere mensen de sector. Abby Johnson zegt daarover dat hun hart veranderd werd. Een paar jaar later sloot zelfs de grote abortuskliniek Planned Parenthood haar deuren.

De strijd van Abby Johnson gaat inmiddels onverminderd door. Meer info is te vinden op haar website.

Schreeuw om leven

Door het werk van prolife organisaties wordt veel ongeboren leven gespaard. In Nederland voert de organisatie Schreeuw om leven campagne tegen abortus. Ze doen dit door voorlichting, maar ook door plastic foetussen op te sturen. Niet iedereen is het daarmee eens en voor mensen die niet zwanger kunnen worden of een miskraam hebben gehad, kan dit pijnlijk zijn. Het is misschien niet de meest geweldige manier van campagne voeren. Aan de andere kant hebben ze wel een punt dat ze ongeboren leven willen beschermen.

Er zijn heel veel situaties waarin een abortus heel begrijpelijk is. Veel vrouwen krijgen later echter grote psychische problemen door die abortus. Het blijft een moeilijke discussie.

Maar ik wil vrouwen en meisjes aanraden altijd hulp te zoeken en goed na te denken over de beslissing het wel of niet te doen. Probeer de situatie van twee kanten te bekijken en zorg ervoor dat je achter de beslissing staat, welke dat ook is.

Laat niet toe dat je omgeving voor jou beslist. Weet dat er een God in de hemel is Die van je houdt en je wil helpen in je leven.

Abortus is naar mijn mening geen optie, vanwege Gods standpunt hierin. Maar goed, ik kan en mag niet oordelen over jouw leven en de beslissingen die je neemt als je ooit in een dergelijk situatie terecht komt. Iets wat ik overigens geen enkel mens gun, vanwege de enorme impact die het op mensenlevens heeft. Ik ga voor het ongeboren èn het geboren leven.

Gastauteur: Rachel