Hoge afleidingsfactor
Gisteravond heb ik me (opnieuw) bij Yoors aangemeld en ik merk nu al dat het, zoals vele social media, een enorm hoge afleidingsfactor heeft! 😉
Is dat erg? Nou ja, nee, op zich niet... Maar ja, ondanks dat ik dankzij het Coronovirus niet zo gek veel om handen heb, is er genoeg te doen. Ik ben druk bezig met mijn website "MaritsBoeken", die ik nog moet overzetten van een gratis host naar een betaalde. Met het printklaar maken van mijn eerste twee boeken, het publiceren van beide boeken in de vorm van e-books (waarvoor ik van drie verschillende partners gebruik ga maken omdat ze elk hun eigen voordelen en mogelijkheden hebben) en natuurlijk het afronden van mijn derde boek en deze voor print en e-book klaarmaken.
Oogkleppen
Ik heb dus een set digitale oogkleppen nodig. Dat wil zeggen dat ik bewust de pagina waarop Yoors staat, ga afsluiten. Want anders blijf ik lezen, doorklikken, volgen en reageren 😜. Net als ik dat doe met Facebook, LinkedIn, Twitter en Instagram. Oh ja, en met Socializen, waar ik gisteren naar aanleiding van een post hier, lid van ben geworden.
Die digitale oogkleppen zijn dus echt nodig. Want behalve dat ik nodig verder moet (lees WIL!) met mijn boeken en alles wat erbij hoort, ben ik ook nog een project gestart in onze voortuin. Dat was een terras met een foeilelijke prikheg als afscheiding met de stoep. Een doorn in mijn oog al vanaf het begin dat we hier wonen. Ook hier weer dankzij het Coronavirus de tijd en de moed gevonden om ermee aan de slag te gaan. Gratis nieuwe tegels gehaald om een pad te maken, de heg heb ik intussen tot kort boven de grond weggewerkt, maar er moet nog héél veel gebeuren. Oude kinderkopjes eruit, egaliseren, nieuwe tegels erin en dan nog het aanleggen van een rotstuin (waarvoor ik de oude kinderkopjes ga gebruiken) 😵.
Man, hond en huis
Denk nou niet dat ik er dan ben. Met m'n boeken "sores" 😁 en m'n tuin. Ik ben getrouwd, heb een hond en natuurlijk een huis. En alle drie hebben ze in enige mate aandacht nodig 😎.