Ik vind het altijd weer een wonder, dat als je even moet wachten, en een gesprek aan knoopt met een wild vreemde, dat er zomaar een warm contact kan ontstaan.
Vandaag gebeurde het weer zomaar.
Twee dames stonden naast mijn bus in gesprek en ik verstond er geen letter van. Nog een paar minuten wachten voor vertrek. De ene dame bracht de ander naar de bus, die uiteindelijk op
Schiphol aan zou komen. Moment van afscheid, dikke kus en warme omhelzing. Ik vroeg de dame die instapte waar zij vandaan kwam, omdat ik haar taal niet herkende. Er barstte tussen ons een gesprek los, die ik niet helemaal ga weergeven. Het doet er niet toe. Dat is privé, en in het Engels kan ik niet goed schrijven. De bus liep uiteindelijk helemaal vol met passagiers, dus ons gesprek kwam tot een einde.
Op Schiphol stapte zij uit en kwam even gedag zeggen. We gaven elkaar een hand, en we bleven zelfs nog naar elkaar zwaaien toen zij overstak.
Mijn eerste werkdag dit jaar was weer een feest.
