Deel elf in mijn vervolgverhaal over de whisky #fles die wel een zeer interessante #mijn gevonden is. Inmiddels is dit verhaal al door medeschrijvers opgepakt en kun je vervolgstappen en andere routes lezen via: Het verhaal van Hans van Gemert of van Dewaputra
Wil je vanaf deel een lezen, klik dan hier.
#schrijven ,#vervolgverhaal ,#aansluitverhaal ,#lamp , #stalagmieten , #stalactieten, #Destilleren ,#Stoken , #licht , #Mine , #Fosfor ,
"Eh....."
Het heeft geen enkele zin om hier te liegen. We vertellen het hele verhaal, hoe we de fles vonden, hoe de mijn op het nieuws kwam en hoe we terugkwamen en gedwongen werden iemand te zoeken binnen de mijn.
De man schud mistroostig zijn hoofd: “Dus jullie zijn niet de mensen die ons de mijn willen afpakken. Jullie zijn zelf ook slachtoffer”.
“afpakken, hoezo? Er is een groot team bezig te kijken wat hier in de mijn gaande is, er is leven gevonden in een van de gangen, (nog voordat wij in het afgesloten deel kwamen). Ze willen gewoon weten of hier nog iemand binnen is, de mijn is namelijk instabiel en er is een deel ingestort”.
“Ja, ja, en dan dwingen ze jullie in een kooi, de zwaveldamp tegemoet zonder zuurstofmasker?”
“Hmmm, ja, dat is vreemd, maar wat die zwaveldamp betreft, volgens mij, zijn jullie ook niet risicovrij. Is dat, daarboven echt fosfor?”
“je hebt je natuurkunde aardig onder controle. Ja, dat is fosfor! En die glazen kom heeft een dikte van ongeveer 80 cm, ook wanneer er iets mis gaat met dat fosfor, heb je er hier totaal geen last van. Volgens mij, moeten jullie langs een muur gekomen zijn, die opzij schoof zodat jullie naar binnen konden. Heb je ook gezien hoe dik die muur was?”
“Totaal niet op gelet, zeker ook 80 cm?”
“Nee, die muur is ongeveer 1meter en 20 cm dik, gewapend beton, en die dikte sluit hier alle ruimtes af, zelfs de rotswand is met metalenstangen versterkt. Wat er daarbuiten ook gebeurt, hierbinnen heb je er niet echt last van. Oh ja, die zwaveldamp… Nou ja, denk maar aan de lucht van vers gebakken brood, wanneer je de supermarkt in loopt. Ongeveer net zo echt.”
“Maar in die grote zaal, waar we net uitkwamen, daar komt daglicht naar binnen, dan is dat toch niet afgesloten?”
“Jawel hoor, volledig afgesloten, met een glasplaat van wel…”
“80 cm dik, ja ik begrijp het, maar dan zullen mensen dat toch zien, wanneer ze daarboven lopen?”
“ken je lac de la Gillepe? Enig idee hoe diep dat het daar is? De glasplaat komt uit op de bodem van dat stuwmeer, volledig automatisch sluiten we die af, wanneer er grotere bewegende wezens in de buurt komen. Voordat ik opzichter werd in de mijn, was ik betrokken als wachter in een van de torens die je op het meer kan vinden. Van hieruit, kunnen we nog steeds omhoog klimmen en via een volledig onzichtbare deur in die toren uitkomen. De mijn is dus bewust afgesloten geweest”
“U bent de opzichter? Maar die was verdwenen!”
“Precies en dat wil ik graag zo houden! Toen ineens die lampen gingen branden omdat de mijn ontsloten werd schrok ik mij rot en ben ik direct gaan kijken. Helaas werd ik ontdekt en moest ik vluchten”.
“Dus we zaten achter u aan?”
