Ook ik moet mijn #boodschappen doen. Helaas moet dit samen met Robin. Juist nu.

Boodschappen doen, o help.

Juist nu? Waarom moet je juist nu boodschappen doen met je kind? Dat was een opmerking op internet. Tja ik zou een beetje pissig kunnen reageren maar laat ik het rustig uitleggen. In de hoop dat iemand begrijpt dat je het niet altijd voor het kiezen hebt hoe je de boodschappen in huis haalt. Laat ik voorop stellen dat ik veel liever had gehad dat ik Robin veilig en verantwoord thuis liet. Met Robin boodschappen doen is sowieso al een uitdaging en nu nog meer. Ik moet hem dicht in mijn buurt houden en ik moet veel vaker dan mij lief is Robin hard roepen om te zorgen dat hij bij mij blijft en uitleggen dat hij niet zomaar alles vast kan pakken. Echt het gaat niet vanzelf en hulpmiddelen zijn zeer lastig en eigenlijk niet in te zetten. Daarnaast heb ik nog nooit mijn boodschappen online gedaan en wil ik dit eigenlijk nu ook niet doen. Tenzij ik echt niet anders kan maar het schijnt ook op die manier erg lastig te zijn momenteel. Lange wachttijden laat bezorgen vertraging op de websites.

Hoe zit het ook al weer?

Oké we gaan weer even naar het begin. Ik mag (moet) Robin in mijn eentje opvoeden. Hier heb ik niet voor gekozen net zo min als ik gekozen heb voor het feit dat hij autisme heeft. Mijn man is twee jaar geleden overleden en onze zoon gaat naar speciaal onderwijs. Wat houdt dit doorgaans in voor mij? Als het even kan doe ik mijn boodschappen met Robin. Dit om hem bepaalde vaardigheden bij te brengen. Blijf bij mij, luister naar mij en leer omgaan met groter groepen mensen. Niet iedereen kan ik inzetten om op te passen en Robin spreekt zijn "eigen taal". Vaak moet ik bepaalde zinnen op een andere manier herhalen zodat hij mij verstaat. Ook is het lastig om mij te horen omdat zijn hersenen niet juiste snelheid van informatie verwerken heeft. In gewone tijden is het best goed te doen omdat ik hiermee heb leren leven en communiceren maar in dit soort tijden is het even wat lastiger.

Doe alleen boodschappen.

Kan ik Robin alleen laten? Dat was een soort van vraag. Het was eigenlijk een opmerking van laat je kind thuis. Vraagje laat jij je kind van bijna 7 jaar alleen thuis als je boodschappen doet? Ik in elk geval niet. Daarnaast heeft Robin op verschillende punten een ontwikkelingsachterstand. Ook heeft hij een dis-harmonisch ontwikkelingsprofiel. Ook is het nog eens zo dat ik niet zomaar iemand kan laten oppassen en de mensen die ik samen met Robin vertrouw zijn allemaal mensen die of zelf in de risicogroep vallen of hun gezinsleden. Daar gaat mijn achterwacht. Mooi niet dus, heb ik besloten. Even wat duidelijker, mijn ene buurvrouw is boven de 80 en de ander boven de 65. Mijn vrienden hebben één of meer gezinsleden die kwetsbaar baar zijn. Mijn ouders wonen niet in de buurt en zijn door gezondheidsredenen dubbelop kwetsbaar. Een onbekend iemand iemand op laten passen is niet te doen. Maar zou jij dat zelf ook doen, iemand die je niet kent zomaar op laten passen op jouw kind? Daarnaast heeft Robin zo'n specifieke communicatie nodig om begrijpbaar te zijn en om hem te begrijpen. Dat is dus uitgesloten!

Zo doen we nu boodschappen.

Tijdens het winkelen (nou ja ik winkel niet eens ik haal mijn boodschappen) is het ook niet meer mogelijk om hem in het karretje te zetten. Buiten dat hier ook het corona virus aan kan zitten kan ik hem gewoon niet meer in het karretje stoppen. Dat is gevaarlijk want hij klautert er uit. Fijn Robin valt uit het karretje heeft overal met zijn handen gezeten in dat karretje en moet voor controle naar de huisarts. Die vloeren zijn namelijk erg hard. Dus het enigste wat mogelijk is dat is om Robin naast mij te laten lopen in een winkel waar veel loopruimte is. Hem goed in de gaten houden dat hij niet te ver van mij vandaan loopt en heel snel heel hard Robins naam te roepen en het commando "hier komen" te brullen. Hem vaak genoeg uitleggen waarom hij bij mij moet blijven en hem bij de hand nemen als we even wat moeten pakken. Een tuigje werkt niet meer. Net als een polsband die ik ook aan mijn hand vastmaak. In beide gevallen begint Robin te roepen dat ik hem vastbind. Dit resulteert al vrij snel in losrukken , gillen, huilen, roepen en als hij niet los mag laat hij zich vallen zodat ik hem wel los moet maken.