Hier op de foto mijn lieve zwarte lobbes -Boots (spreek uit Boets). Vroeger was Boots hulphond bij een goede vriendin van mij. Hij deed daar deurtjes open en dicht, trok sokken uit, hielp met de jas en de rolstoel en pakte dingen van de grond.
Tot hij na een tijdje steeds lomer werd, het ging niet meer. Ze kwamen erachter dat dat waarschijnlijk kwam omdat hij een allergie had. Dus zochten ze een nieuw huis voor hem, waar hij rustig aan kon doen. En ik was de gelukkige! Sindsdien doet hij af en toe nog eens een deurtje open, gewoon voor de lol. Of raapt hij iets op voor me, gewoon om even te showen hoe stoer het is dat hij dat nog kan. En daarna luiert hij gewoon weer verder, in de zon, springt nog eens in ringdijk of kauwt op een balletje.
Tot hij na een tijdje steeds lomer werd, het ging niet meer. Ze kwamen erachter dat dat waarschijnlijk kwam omdat hij een allergie had. Dus zochten ze een nieuw huis voor hem, waar hij rustig aan kon doen. En ik was de gelukkige! Sindsdien doet hij af en toe nog eens een deurtje open, gewoon voor de lol. Of raapt hij iets op voor me, gewoon om even te showen hoe stoer het is dat hij dat nog kan. En daarna luiert hij gewoon weer verder, in de zon, springt nog eens in ringdijk of kauwt op een balletje.
7
Award
Promote
QR Code
This is the unique QR code for this post.
Tip: Download your QR code with the button below or print it. Share it however you want with your friends and connections!
7 comments