Al jaren heb ik een schoonheidssalon in het dorp waar ik woon. 
Ik ben blij met mijn vaste  klanten. 
De meesten zijn oudere dames die zich maandelijks laten verwennen. 
De meeste resultaten behaal ik met mijn pincet,  (waarom zouden we na het stoppen van de menstruatie nou een baard krijgen?) 
Af en toe ontstaat er ruimte voor nieuwe klanten. 
Ik hang dan een briefje op bij de groentewinkel op het plein en dit is voldoende reclame, meestal heb ik snel een reactie voor een afspraak. 
Dit keer is het de zus van de groenteman die mijn kaartje zag hangen. 
We hadden telefonisch een afspraak gemaakt maar de naam had geen belletje doen rinkelen. 
Toen ik haar aan zag komen lopen herkende ik haar meteen. 
Ik opende de deur en zei verrast: “Anja”
 “Marieke” herkende ze mij ook meteen, 
“ik wist niet dat dat jouw kaartje was bij mijn broer tussen de bloemkolen” 
Het was al weer heel wat jaren geleden dat onze kinderen op de lagere school zaten en wij stonden te kletsen op het schoolplein. 
Anja had nog steeds de tengere meisjesachtige uitstraling die ze toen ook had, ze leek verlegen en bescheiden maar ze stond haar mannetje wel. 
Vroeger bracht zij de centjes binnen om het gezin draaiende te houden. 
Haar man Ard was een knappe artistiek kerel die viool speelde in een Ierse band, 
vroeger betrapte ik me er regelmatig op dat ik langer naar hem keek dan nodig was.

“Kom binnen” nodigde ik haar uit en we spraken over de  gezichtsbehandeling die ik zou doen. 
Ik vertelde dat ik goede reacties krijg op het gezichtsmasker met walnoten olie. 
Anja wilde het volledige verzorgingspakket voor het gezicht en installeerde zich in de stoel. 
“Hoe is het met je? Hoe gaat het met je gezin? Je 3 jongens en met Ard?” vroeg ik nieuwschierig terwijl ik een doek op haar haren deed en deze vastzette met een wasknijper, van zo dichtbij zag ik toch wat grijs in haar blonde lokken. 
“O”, zei ze, “ik begrijp dat je niet op de hoogte bent 
“ik had al een tijdje het gevoel dat er iets niet in de haak was, toen de jongste ging studeren zei ik tegen Ard dat het ook voor hem tijd was om eens uit te vliegen,  hij bracht bijna geen euro’s binnen met zijn artistieke manier van leven. Thuis kon hij ook geen afwasborstel hanteren want dat zou ten koste kunnen gaan van zijn begaafde handen. 
Na die mededeling  gaf hij geen weerwoord. 
Zonder blikken of blozen pakte hij een tas met wat kleding, pakte zijn eeuwige viool en wat muziekboeken, slingerde alles in zijn bakfiets en fietste  uit mijn leven. 
We hebben niets meer van hem gehoord.” 
Heel even stonden haar ogen droevig, daarna glimlachte ze naar me en zei: 
"de jongens, ja laat ik je daar ook eens over vertellen” ……

Met deze blog doe ik mee aan de juni schrijfuitdaging van Hans van Gemert. In deze uitdaging moeten de volgende steekwoorden voorkomen:  fiets, walnoot, haak, afwasborstel, bloemkool, plein, wasknijper, euro, pincet en vlieg.